2023-06-11 15:18:44 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
१०७
WHE
किमनेन । सोऽस्म्यहं मन्त्रसिद्धः । साधितेयं लक्षग्राहिणी चर्म-
रत्नभस्त्रिका । चिरमहमस्याः प्रसादात्कामरूपेषु कामप्रदः प्रजा-
नामवात्सम् । मत्सरिण्यां जरसि भूमिस्वर्गमत्रोद्देशे, प्रवेक्ष्यन्
गतः । तामिमां प्रतिगृहाण । मदन्यत्र चेयं वणिग्भ्यो [^१]वारमु-
ख्याभ्यो वा दुग्धे इति हि तद्गता प्रतीतिः । किंतु यत्सकाशाद-
न्यायापहृतं तत्तस्मै प्रत्यर्पणीयम् । न्यायार्जितं तु देवब्राह्मणेभ्य-
स्त्याज्यम् । अथेयं देवतेव शुचौ देशे निवेश्यार्च्यमाना प्रातः-
प्रातः सुवर्णपूर्णैव दृश्यते । स एष
महा
मह्यमेनां दत्त्वा किमपि प्रावच्छिद्रं प्राविशत् । 'इयं च रत्नभूता
चर्मभस्त्रिका देवायानिवेद्य नोपजीव्येत्यानीता । परंतु देवः प्रमा-
णम्' इति । राजा च नियतमेव वक्ष्यति – 'भद्र, प्रीतोऽस्मि ।
पदचन्द्रिका ।
।
पायश्छिन्नो यः कण्ठस्तस्य यत्प्रतिसंधानं पुनः
मत्सरकारिण्याम् । जरसि वार्धके । भूमिस्वर्ग भूम्यां स्वर्ग इव स्वर्गस्तम् । अत्रो
ख्यातिः । अथेयमिति । इयं चर्मभस्त्रिका । अर्च्यमाना पूज्यमाना । प्रातःप्रात
देवाय राज्ञे । अनिवेद्याकथयित्वा । नोपजीव्या उपजीवितुमशक्या । प्रमाणं निर्णय
।
भूषणा ।
अर्भके' इति केशवः । अनासाद्याविनाश्य । मदन्यत्र चेति । यदि मया गृह्यते चेद्
लघुदीपिका ।
देवः प्रमाणं देवो निर्णायकः । 'प्रमाणं हेतुमर्यादाशास्त्रेयत्ताप्रमातृषु' । वरिवस्य-
पाठा० -
[^१]G. 'वारयोषिन्मुख्याभ्य:'.
[^२]G. 'कल्पविधिः'..