2023-06-04 14:46:16 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
दशकुमारचरितम् ।
[ द्वितीयः
बद्धाञ्जलिरुत्तमाङ्गना 'देव, जितानयाहम् । अस्यै दास्यमद्यप्रभृत्य -
भ्युपेतं मया' इति प्रभुं प्राणंसीत् । विस्मयहर्षमूल
लोकस्योद
परिबर्हेणानुगृह्य विसृष्टा वारमुख्याभिः पौरमुख्यैश्च गणशः
प्रशस्यमाना स्वभवनमगत्वैव तमृषिमभाषत - 'भगवन् अयम-
ञ्जलिः, चिरमनुगृहीतोऽयं दासजनः । स्वार्थ इदानीमनुष्ठेयः' इति ।
स तु रागादशनिहत इवोद्
–
इदमौदासीन्यम् ।
अथ सा सस्मितमवादीत् – 'भगवन्, ययाद्य राजकुले मत्तः
पराजयोऽभ्युपेतस्तस्याश्च मम च कस्मिंश्चित्संघर्षे '[^१]मरीचिमाव-
र्जितवतीव
पदचन्द्रिका ।
भगवता मुनिना सह । निषीदेत्युपविशेति । तत्रेति । तत्र सभायाम् । अनया
इत्यस्य । उद्गतोऽभूदित्यर्थः । अर्
अ
भाव औदासीन्यम् । अथेति । संघर्षो वैरम् । आवर्जितवतीव वशीकृतवती-
भूषणा ।
'कर्णीरथः प्रवहणम्' इत्यमरः, 'तांगा' इति भाषया ।
सर्वत्राभूदिति यावत् । 'ओहाङ् गतौ' । महर्षिमरीचिमिति । मरीचिमावर्जितव
लघुदीपिका ।
प्रा
पाठा०-
[^१
[^२]G. 'तयाहमधिक्षिप्ता'.