2023-02-28 18:04:41 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
र्न ज्ञायसे हरिहरादिभिरप्यपारा ।
सर्वाग्र
मव्याकृता हि परमा प्रकृतिस्त्वमाद्या ॥ इति,
---
प्रकृतेर्महांस्ततोऽहंकारस्तस्माद्गणश्च षो
मै
क्लेशप्रहाणमिह लब्धसबीजयोगाः ।
ख्याति च सत्वपुरुषान्यत
[ ३१
वाञ्छन्ति तामपि समाधिभृतो निरोद्
माद्यपि
श्यपि व्यतिकरे विकारदर्शनात् यद् भगवत्या विश्वोपकारित्वं अविकारित्वं च
उक्
चरणसमीपे दूरदुष्टाशयोऽपि अत्यन्तदुष्ट
परिमाणमे
त्रिदशानां देवानां रिपव: त्रिदशरिपवस्तेषां पतिः स तथा; नाके स्वर्गे प्रतिष्ठां
स्थिति प्रापत् लेभे; किं कुर्व्वन् सन् अभिमुखः सन्
नूपुरस्य मंडलीं असकृत् वारं वारं हत्वा वादयन् सशब्दां कुर्व्वन्, किंभूतां मंड
रणित
मि
ऽजिरेऽभिमुखः सन् नूपुरमंडल
त्वम् । अनु च रणेऽभिमुखस्य मृतस्य स्वर्गित्वम् । अनु च नूपुरमंडल्या वीणोपमानेन
पार्व्वत्याः पुरतः स्मृतिनोदितस्य वीणावादनस्य स्वर्गप्राप्ति
तथा च स्मरणं
वीणावादनतत्वज्ञः श्रुतिजातिविशारदः ।
तालज्ञश्चाप्रयासेन मोक्षमार्
वीणाया नूपुरमंडल्याश्चोपमानोपमेयभावादुपमालंकारः ॥६॥
सं० व्या०
'
: "
शान्तये
जगत: उपक
कारिप्रकृतिः, अविकृतिः न विद्यते विकृतिः विकारो यस्याः सा अविकृतिः, कथं
विश्वोपकारिप्रकृति
J