2023-02-28 15:53:50 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
महाकविवाण-विरचितं चण्डीशतकम्
[ पद्याङ्क ४-५ व्याख्या
स चासौ महिषश्च तं जुषन्ते सेवन्ते इति दे
कृतछिद्रवाहिन्यो महिषस्य लग्नास्तिस्रो रक्तधारा रुधिरधारा इत्यर्थः,
माणास्ता:, देवी
मित्यादि, यमस्य मृत्योः कि
कुहरादिति, नु इति वितर्के किं कर्तुं ग्रसितु
अतिरागात् तुल्यमेककालं मृत्योः जिह्वात्रयं सम्भवत्येव देवानां कामरूपत्वादिति
प्र
अदोषः, कि वा अथवा पदव्य
विष्णुपदं आशुदृश्य
विशिष्टा: पदव्य : अरुणिता: अरुणीकृताः, काभिः कृष्णा
भूताभिः, स्मरारे: कामशत्रोः शङ्करस्योत अथवा तिस्रः संध्या: प्राप्ताः स्वयमेव
नुतिभि: सुभिः
पूर्वस्मिन् पद्ये त्रिशूलेन महिषहननमनुचितमभिमन्यमानः पादस्यैव तद्धनन-
सामर्थ्य दर्शयन्ना
दत्तं द
श्लिष्टां शृंगस्य कोटिं महिषासुर
मु
१.
मातुः प्रभ्रष्टलीलाकुवलयकलिकाकर्णपूरादरेण ॥ ५ ॥
कुं. वृ.
नाशं नयतु ।
व्याजेन देवीकर्णपूरकुवलय
महिषो व्यापादितः यावता सवि
ज्ञातः । क्षणादेव ध्वस्त इति परमेश्वर्याः सकलसमर
शायिप्रयासराहित्यं भक्तानां पापं मुष्यादिति व्यज्यते, इति कविप्रौढोक्तिमात्र-
निष्पन्नशरीरः किम्भूतः कुमा
गृह्णन्, केन मातुः पार्व्वत्याः प्रभ्रष्टलीलाकुवलयकलिका
कलिका कुवलयकलिका, लीलायै कुवलयकलिका लीलाकुवलयकलिका सा चासौ कर्ण
**
.
..
.:
.
".
[^१
[^२