This page has been fully proofread once and needs a second look.

पद्याङ्क ४ व्याख्या ]
 
मेदपाटेश्वर-कुम्भकर्ण-कृत-वृत्तिसमेतम्
 
[ २३
 
प्राप्तास्तिस्रः सन्ध्या इव । कदाचित् किल कार्यान्तरव्यासङ्गेन सन्ध्यालोपे

प्रबुद्धेन परमेश्वरेण स्तुतास्तिस्रोऽपि सन्ध्या जगदप्यरुणीकृत्य युगपन्मूर्त्तिमस्त्य-

उपतस्थिरे परमेश्वरं, अत एवं स्मरारिग्रहणं स्मरवदस्य नापि भस्मसान्मा कार्षीत् ।

शूलस्यातिवेगित्वांवात् प्रहारमदृष्ट्वा सामि निःसृता धारा दृष्ट्वा महिषभीतैः सुरै-

र्यमजिह्वाभिरुत्प्रेक्षिताः पश्चाद् दीर्धीघीभूताः, प्रहारे च दृष्टे स्वास्थ्य मितैर्विष्णुपदी

पदवीभिः, ततो बाहुल्यमितो जगद्व्यापिनीभिः सन्ध्या भिरिति कवेरभिप्रायः ।

अत्र -:
 
:
 
-
 
"अन्यथैव स्थिता वृत्तिश्चेत् तस्येतरस्य वा ।
 

अन्यथोत्प्रेक्ष्यते यत्र तामुत्प्रेक्षां विदुर्बु धाः ।" इत्युत्प्रेक्षालङ्कारः ।
 

 
अत्र
देव्या स्त्रिशूलस्य च प्राधान्यात् उभयस्यापि यत्समासेन प्राधान्यमस्तं

नीतं तन्न जाघट्टि[9b] इदमत्र तात्पर्यम् - -यत् कथञ्चिदपि प्रधानतया विवक्षितं

न तन्नियमेनेतरेण सह समासमर्हतीति, इतरच्च विशेष्यमन्यद्वा वस्तु न तत्र

नियमः । अन्यच्च, रक्तस्य धारा रक्तधारा इत्यत्रापि च षष्ठीत्यनेन विहितः

समासः, षष्ठ्यन्तस्य पदान्तरेण समासो वाऽनुपपन्नः, यतः सर्वेषामेव समासानां

विशेष्याणि विशेषणानि चाभिधातुतुं शीलानि यानि पदानि तैर्निष्पादितशरीरत्वं

नाम सामान्यं लक्षणं विशेषणविशेष्याणामेव समास: । अन्यथा समर्थतानुपपत्तेः
-

"समेर्थ: पदविधिः" इति परिभाषणात् । सामर्थ्याभावात् समास एव न स्यात् ।

विशेषणविशेष्यभावस्य च समानाधिकरणव्यधिकरणभेदभिन्नत्वेन द्वैविध्यं,

समानाधिकरणत्वं तु नीलोत्पलमत्र तु नीलशब्दस्य गुणस्य गुणनिवृत्तेः । वैयधि-

करण्यं तु कष्टश्रितं इत्यत्र ग्रामादि यत् किञ्चनाश्रयणव्यावर्त्तनाद् विशेषणत्वम्,

एतेन यदेव समानाधिकरणव्यधिकरणयोर्व्यावर्त्तकत्वेन प्रतीयते तदेव विशेषणं,

एतावता सम्बन्धो नाम समासार्थ: । स च सम्बन्धिनं विना च <error>सम्बोभवीति</error>, इति

कृत्वा समंसितपदस्य नीलगुण विशिष्टमुत्पलं वाच्योऽर्थः ।
 
;
 

 
ननु "विशेषणं विशेष्येण बहुलम्" इति विशेषणविशेष्यपादोपादानादेवा-

sन्यत्र तूतु समासे कष्टादेर्विशेषणत्वं श्रितादेर्विशेष्यत्वं च नास्तीति अवगच्छामो

यतोऽलक्षणपदानां प्रतिव्याप्तिनिवारकत्वं प्रसिद्धं, सम्भवे व्यभिचारे च

विशेषणमनर्थवद् भवतीति वचनात् । अन्यथा, कष्टश्रितादावपि विशेषणसमांमास-

एव स्यात् । तत्कथं सर्वेषामेव विशेषणविशेष्यपदो[:] परिचितत्वं; उच्यते-विशेषण-
विशेषण-
समासः सामान्यरूपः, अन्ये विशेषरूपाः । तत्र सर्वत्र सामान्यप्रवृत्ती यत्र यत्र
विशेषणवा
तौ यत्र यत्र
विशेषणबा
धस्तं तं विषयं परित्यज्य प्रवृत्तीतौ यत्रैवावाबाधित्वं तत्रैव लक्षणस्य चरि-

तार्थत्वम् । तथा च, द्वितीयादिषु व्यधिकरणेषु तत्पुरुषविधानात् अव्ययीभाव
 
-
 
C