2023-03-13 20:16:59 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मेवपाटेश्वरकुम्भकर्णकृतवृत्ति समेतम्
न प्रवर्तन्ते तदप्रवृत्
दृष्टार्थे ज्ञातसम्बन्धं श्रो
शास्त्रा
न चेदमशास्त्रमिति शङ्कनीयम् । 'पुरुषार्थशासनाच्छास्त्रम्' इति कृत्वा
सकलशास्त्र हेतुभूता भवानीभक्तिविषये प्रवृत्त्युत्पादकत्वादस्य । तदुक्तम्-
प्रवृत्तिर्वा निवृत्तिर्वा पुंसां येनोपदिश्यते ।
नित्येन कृतकेनाऽपि तच्छास्त्रमभिधीयते ॥ इति,
तस्माद् 'यदुद्दिश्य प्रवर्तन्ते पुरुषास्तत्प्रयोजनमि'ति । पुरुषप्रवृत्ति
त्वादवश्यमभिधेयं प्रयोजनादि । तद् द्विविधं, मुख्यं गौणञ्च । तत्रा
यथा
तदुक्तम्
सुखाप्तिर्दु
केचित्पुनर्धमार्थकाममोक्
अव्याप्
कामिनीविषयानुराग एव प्रवृत्तिदर्शनात् । काम्यत इति व्युत्पत्या तत्रापि प्रवृत्ति-
रिति चेत्, एवं सत्यनेनैव सर्वसङ्ग्रहे धर्माद्युपादानवैयर्थ्यप्रसङ्गः । तस्मात्
सुष्
कर्माणि सर्वाश्च विद्या व्याप्ताः । यथा चोक्तम्-
'प्रयोजनमनुद्दिश्
अत्र तु उभयमप्यस्ति । भगवत्या भक्तानां सुखार्थमेव प्रवृत्तेर्दर्शनात्,
तदुक्तम्-
'एभिर्हतैर्जगदुपैतु सुखम्' इति,
दुःखहानावपि कोऽपि प्रभावातिशयोऽस्यैव स्तोत्रस्य श्रूयते । किल कलित-
मयूरस्पर्
समयमेव छिन्नपुनःप्ररूढावयवो
तनं स्तोत्
भगवतीमहिमा, अर्थात् आपन्नास्तत्स्वरूपजिज्ञासवो भक्ताधिकारिणः । अभि-
'घा
धायकं स्तोत्रं तयोरभिधेयाभिधायकलक्षणः सम्बन्
प्रयोजना
यथा-
}
T
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy