2023-03-24 19:38:24 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
विद्वद्भिः स्वभुजार्जिताधिकवसुः श्रीलक्षसिंहो नृपः ॥१६॥
जाता: सत्यमधिक्षिति क्षितिभुजो दातृत्वकाष्ठापरा-
ऽनेके मा वृणतो जनो झटिति यैरेकैकतस्तं पुनः ।
कि
किं तैश्चर्वितचर्वणव्यवसितैरूनोव्य
मित्थं विश्वजनीन
तदनु विश्रुतिमाप स मोक
प्रतिभटक्षितिपैरसमो
रविसुराधिपशेषसमो कल
कलः ।
प्रतिनिधि
वर्ण्यः किं स नृपाग्रणी
माला
यस्योत्तुङ्गतुरङ्गचञ्चलखुरो
स्वर्धुन्यम्बुनि भूमुखं विरह
लीलालोलमदिष्णुकुञ्जरवरव्रा
न
बिभ्रद्भिः समरावनीपरिसरे यत्राऽभ्यमित्रीयति ।
न (च)
वी
प्रतापार्के यस्य क्षितिक्रमितुरुच्चोच्चतरतां
गतेऽरातिस्त्रैणप्रबलमुखचन्द्रा गतरुचः ।
निसर्गोऽयं सर्
यतः प्रादुर्भावं गतमतितरां मोहतिमिरम् ॥२१॥
वीरस्य यस्य समरेऽधिकरं कृपाणी-
मुत्कञ्चुकामरिभटानिलबद्धतृष्णाम् ।
दृष्ट्वा भुजङ्गयुवतीमिव वैरिवर्गा-
स्त्रासात्समुद्रमपि गोष्पदताम
नध्य
यस्य भूमिकमितुश्चरणस्य प्राप संख्या विजिताऽरिभटस्य ॥२३॥
यस्य प्रतापस्य मृषा न जाता
कृशानुताऽऽरिद्रुमदाहदानात् ।
एतन्न जाने यदभूत्सुधात्वं
सत्सङ्गिनस्तस्य तथाविधस्य ॥२४॥
T
महाकविबाण-विरचितं चण्डीशतकम्
[ वृत्तिकृतः प्रशस्तिः
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy