2023-03-21 14:49:42 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
महाकविवाण-विरचितं चण्डीशतकम् [ पद्याङ्क ४५ व्याख्या
तथोक्तः; यमोऽपि प्रत्यासन्नात्ममृत्युप्रतिभयहुङ्कारगर्भः कोपेनारुणत्वं दधदसु
हृ
र्दृश्यते अत एव यमसाम्ये पादस्योक्तिरिति ॥४४॥
आहन्तुं[^१
wwmum
हन्तुं
कंसेनैनांसि सा वो हरतु हरियशोरक्षणाय क्षमापि ।
प्राक्प्राणानस्य नास्यद् गगनमुदपतद्गोचरं या शिलायाः
सम्प्राप्यागामि
कुं० वृ०
विशिष्टा इत्याह, या गगनमाकाशं उदपतत् उत्पतिता, कथं क्षणेन मुहूर्तमात्रेणैव,
कि
किं कृत्वा शिलाया गोचरं निकटप्रदेशं संप्राप्य, किंभूता
विन्ध्याचलशिखर
शिखा अग्रभागः तत्र वासः
योग्या विस्तीर्णत्वेन रम्यतया च उत्कृष्टा सा चासौ उद्यता उच्छ्रिता च तस्याः,
श्र
अयमभिप्रायः, भाविनं विन्ध्यगिरिशिखरशिखावासं विचिन्त्य सम्प्रत्येव तं
कर्तु
कृतवसतिः सती विन्ध्यवासिनीति प्रसिद्धा; अथवा पाठान्तरेणास्यैव व्याख्या,
आगामिविन्ध्याचल
सावचलश्च तस्य शिखरं तस्मिन् शिला तस्यां
यस्तत्र उद्युक्ता इव, अनेन एतदुक्
वस्तव्यं तदिहैव निषीदामी
सा उत्पतिता, कंसेन
आस्फालयितुं कथं यथा भवति, भरविधुरभुजस्
यद्यप्यत्रोभयशब्दः श्रूयते तथाप्यत्रोभयशब्देनैव विग्रहः क्रियते अविरविकन्यायेन
यतो द्विवचनान्तस्योभयशब्दस्य प्रयोगाभावात्, देव्या भारेण विधु
भु
स्रंसमानी
स्रंसमानौ उभौ अंसौ यस्य इति वाक्ये उभशब्दादुभयशब्
न तावदुभावुदात्त इति प्रत्ययोत्पत्तिः, उभशब्दस्योपसर्ज्जनीभूतस्य सापेक्षत्वा-
-------------------
[^१
[^२
२
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy