2023-03-15 05:53:44 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
महाकविबाण-विरचितं चण्डीशतकम्
[ पद्याङ्क २१ व्याख्या
तस्मान्मान्यानां चरित्रस्य
भविष्यतीत्यनुपरम्यते । अनु च, हन्ते
म्पर्येण प्राणानां त्याग एव पर्यवसानात्, 'ओहाक् त्यागे' इति अनेनैकार्थत्वं
सुवचं द्रव्येशमभिधाय भङ्गश्लेषोक्त्या च
महिषे विचक्रो जातः, चक्र
सा त्वया त्यक्तेति मम दुःखकरं, प्रकृ
परेरण त्वया साधु समाचरितं विचक्रं मां महिषो न प्रहरिष्यतीति च
कृतः । अथ च, हे चक्रिन् त्वं मा भै
विचक्रो जातः 'चक्रं सैग्यमायुधं च । अथ हे चक्रिन् ! साम्प्रतं दितिजो विचक्रो
विगतसैन्यो जातः, तर्हि विच
भैषीः । अथ विगतं चक्रं यस्मात् इति विचक्रः, चक्रिणो मुक्तमपि तस्य न लग्न-
मिति भावः । अतो हे चक्रिन् ! यथागतं गम्यतामिति किमत्र त्वया प्रयोजनम्
॥२१॥छ
T
-
सं० व्या०
दितारिर्भवानी भवभार्या जयति । किं क्रियमाणा, नीयमाना प्राप्यमाना व्रीडां लज्जां
विजयया देवीसख्या,
वादयन्त्या किंविशिष्टान् त्यक्तहेतीन् मुक्तप्रहरणान् क्व दितिजे दैत्ये महि
त्यक्तायुधानस्मान्नैष महिषः प्रहरिष्यतीति विचार्य देवैर्हेतयस्त्यक्ताः, किल महान्तो
मुक्तायुधेषु न प्रहरन्तीति भावः । कथमुपहासपूर्वं तान् सुरान् ब्रुवन्त्या तदुच्यते,
कृत्त्वे
विहासी: मा प्राणांस्त्याक्
लेनोक्तं
कृत्वा विधायेति,
विषापहारं कुर्व
विद्यसे गदायास्त्यागात्,
भूत इति देवान् ब्रुवाणया विजयया भगवती व्रीडां नीयमाना जयति [इति] सभु-
दायार्थः ॥२१॥
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy