2023-03-13 20:58:10 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
६० ]
महाकविवाण-विरचितं चण्डीशतकम्
। पद्याङ्क २० व्याख्या
गृह्णाति, शूलिशब्दस्य वाच्यत्वात्, अतः शूलं नोपात्तमिति भावः । तर्हि दण्डः
किमिति नोपात्त इति आश
दण्डो वित्तादानं, दण्डशब्देन वित्तादानं आयुधविशेषश्च शब्दच्छलेनोच्यते, स
दण्डः परिलघुः
दण्ड इति भावः । एवं तत्तद्दोषदर्शनात् हेतीर्हित्वा पार्ष्
भगवती वः पायादिति वाक्यार्थः ॥२०॥
सं० व्या०
किं कुर्वती, सुररिपुं देवशत्रुं प्रोषितासुं विगलितप्राणं कुर्वती, प्रोषिता
विग्रहः । कया प्रोषिता
इत्येव शब्दोऽवधारयति
मुक्तवान् । किंभूतया पार्ष्ण्या अभिहति
घातेन बहलितः सान्द्रीकृ
यस्याः पार्ष्णेः सा तथोक्ता त
बहलितमित्यर्थः । किं कृत्वा प्रोषितासुं कुर्वती पार्वती, हित्वा हेती: त्य
णानि इतीव एवमिव कथमिति तदुच्यते, खड्गे पानीयमित्यादि, हि यस्मात् खड्गे
पानीयं तत्पादं ह्लादयत्याह्लादं करोति महिषितोऽसौ न योग्यः शत्रोरुपकारित्वा-
दिति भावः, पक्षपाती पृषत्क इति कृत्वा असावप्ययोग्
भाग् भवति यशो लभते, किल शूली शङ्करः, (तत्) प्रेषितः असावपि शूलयोगात्
तद्वि
वधार्हस्तस्मिन् वधार्हेऽपि दण्
युज्यते इति भावः ॥२०॥
कृत्वेदृक् कर्म्म लज्जाजननमनशने शक नासून्
द्रव्येश
जातश्चक्रिन्
व्
----------------
[^१
[^२
[^३
[^४
५. ज०
-रर्थेश; का०-वित्तेश ।
[^५] ज० जातश्चक्री ।
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy