2023-03-13 20:55:55 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स इति प्रसिद्धो महिषः सुररिपुः नूपरान्तावलम्बी सन् लोलेन्द्रनीलोत्पलशकलतुलां
लेभे । इन्द्रनीलश्चासावुत्पलश्च इन्द्रनीलोत्पलः, लोलश्चासाविन्द्रनीलोत्पलश्च
लोलेन्द्रनीलोत्प
उत्पिष्ट: चूर्णितः पादोत्पिष्टः, यस्याः नूपुरे पादाभरणे इयानपि महिषः लोलेन्द्र-
नीलशकलवत् लघुर्दृष्ट इत्यर्थः । स कः यो द्युवसतिभिर्देवैः
कुर्व्वन्, धरित्रीं रुन्धन् आवृण्वन्, पुनः
श्यामं
नाकौकोनायकाद्यैः नाके
येषां ते तथा तैः, पुनः किंभूतैः
इत्येवं शीलो वर्द्धिष्णुः, वर्द्धिष्णुश्चासौ विन्ध्याचलश्च वर्द्धिष्णुविन्ध्याचलः,
वद्ध
वर्द्धिष्णुविन्ध्याचलेन चकिता मनोवृत्तिर्येषां ते तथा तैः, उपमागर्
यथा पूर्
भूमण्डलं मारयिष्यतीति त्रस्तमनस्कैरित्यर्थः ॥१७॥
५६ ]
सं० व्या०
स्तादिति तु 'ह्योस्तातङाशिषि चे’ति तातङादेशः
पादेन चूर्णितो व
लब्धवान्, महिषश्चा
इन्द्रनीलश्चा
लोलं च तत् इन्द्रनीलोपलशकलं च तस्य तुलां तुल्यतां लेभे इत्यर्
महिषो नूपुरान्तावलम्बी, नूपुरस्यान्तो मध्यं तदवलम्बि
व
बलम्बी नूपुरमध्यगत इत्यर्
रुन्धन् आवृण्वन् विपुलत्वेन,
स्वर्गो निवासो वसतिर्येषामिति विग्रहः, नाकौकसो देवास्तेषां नायक इन्द्रः स
आद्
श्यामं धाम यस्य सः तथोक्तः, य एवंविधः अत एवोक्
'मनोवृत्तिभिर्वीक्षितः इति, वर्द्धनशीलः वर्द्धिष्णुश्चासौ विन्ध्याचलश्च तत्र चकितं
शङ्कितं यन्मनस्तत्रवृत्ति
T
CC-0. RORI. Digitized by Sri Muthulakshmi Research Academy