2023-02-15 17:22:20 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
२१० भट्टि काव्ये – द्वितीयेऽधिकार काण्डे लक्षण रूपे तृतीयो वर्गः,
F
शकशकायद्भिः शकस्वभावैः शकीभवद्भिः । केन । मारुतेन । अत्रामन्द मन्दं
भवति अहरिता हरिता भवन्तीति लोहितादित्वात् क्यप् । अशकाः शका भव-
न्तीति वाक्ये । '२१२८। अव्यक्तानुकरणात्- 1५४५७॥ इति डाच् । तस्मिन्वि-
पयभूते 'डाचि बहुलं द्वे भवतः ।' 'नियमात्रेडिते डाचि' इति पररूपत्वम् ।
डाजन्तात् शकशका शब्दात् क्यप् । २६६९। वा क्यपः । १।३।९०।' इति परस्मैपढ़
आत्मनेपदं च ॥
M
३०८ - अस्यन्दन्निन्दु-मणयो, व्यरुचन् कुमुदाऽऽकराः ॥
अलोठिपत वातेन प्रकीर्णाः स्तवोच्चयाः ॥ ६६ ॥
अस्यन्दन्नित्यादि – चन्द्रोदयादिन्दुमणयः अस्यन्दन् स्यन्दन्ते स्म । तामा-
टेति योज्यम् । व्यरुचन् कुमुदाकराः विराजितवन्तः । स्तवकोच्चयाः गुच्छराश-
यः । वातेन प्रकीर्णा इतस्ततो विक्षिप्ताः सन्त: अलोठिषत लुठन्ते स्म । सर्वत्र
'२३४५। यो लुङ ।१।३।११॥ इति विभाषा परस्मैपदम् । चुनादयश्च
कृपूपर्यन्ताः ॥
६०९ - सीताऽन्तिके विवृत्सन्तं वर्त्स्यत्-सिद्धिं प्लवङ्गमम् ॥
पंतत्रिणः शुभा मन्द्रमा॑नु॒वानास् त्वा॑जिहृदन् ॥ ३७॥
सीतेत्यादि सीतासमीपे विवृत्सन्तं वर्तितुमिच्छन्तं प्लवङ्गमं वर्त्स्यसि
द्धिं वन्ती भविष्यन्ती सिद्धिः सीतादर्शनलक्षणा यस्य । '२३४७ । वृद्भ्यः
स्य-सनोः ।१।३।९२।' इति विभाषा तिप् । तं पक्षिण: शुभाः प्रशस्ता अजिह्न-
दन् सुखयन्ति स्म । णिचि लुङि चङि रूपम् । कीदृशाः । मन्द्रं गम्भीरं मधुर-
मानुवाना: वाश्यमानाः । 'आहि नु-प्रच्छयोरुपसंख्यानं' इति तङ् । १६०८। णु
स्तुतौ' इत्यादादिकस्य परस्मैपदित्वात् ॥
६१० - वर्तिष्यमाणर्मात्मानं सीता पत्युरि॑िवा ऽन्तिके ।
1
#
उदपश्यत् तदा तैथ्यैर् निमित्तैौरि॑ष्ट-दर्शनैः ॥ ६८ ॥
वर्तिष्यमाणमित्यादि
– सीतापि तदा तस्मिन् काले पत्यू रामस्थान्तिके
आत्मानं वर्तिष्यमाणमिव उदपश्यत् उत्प्रेक्षते स्म । '२३४७ । वृद्भ्यः स्य-सनो-
।१।३।९२।' इति विभाषावचनात्तङ्क । निमित्तैश्चक्षुः स्पन्दनादिभिः । तथ्यैरविसं-
वादिभिः इष्टदर्शनैः इष्टार्थप्रकाशकैः । दर्शन मिति । '२८४१ । कृत्यल्युटो बहुलम्
।३।३।११३।' इति कर्तरि युट् ॥
१–'१११२॥ समीपे निकटाऽऽसन्न-सन्निकृष्ट-सनीडवत् । सदेशाभ्याश-सविध-समर्याद-सदे-
शवत् ॥ १११३ । उपकण्ठान्तिका - ऽभ्यर्णाऽभ्यग्रा अप्य॑भितो ऽव्ययम् ॥ २-५५२ शकुन्ति-
पक्षि-शकुनि-शकुन्त·शकुन-द्विजाः । ५५३ । पतत्रि-पत्रि-पतग-पतत्-पत्ररथा-ण्डजाः ।'
'१९५॥ सत्यं तथ्यमृतं सम्यगमूनि त्रिपु तद्वति ॥ ४ – १२८३ । निमित्तं हेतु-लक्ष्मणोः ।'
इति सर्वत्र ना० अ० ॥
F
शकशकायद्भिः शकस्वभावैः शकीभवद्भिः । केन । मारुतेन । अत्रामन्द मन्दं
भवति अहरिता हरिता भवन्तीति लोहितादित्वात् क्यप् । अशकाः शका भव-
न्तीति वाक्ये । '२१२८। अव्यक्तानुकरणात्- 1५४५७॥ इति डाच् । तस्मिन्वि-
पयभूते 'डाचि बहुलं द्वे भवतः ।' 'नियमात्रेडिते डाचि' इति पररूपत्वम् ।
डाजन्तात् शकशका शब्दात् क्यप् । २६६९। वा क्यपः । १।३।९०।' इति परस्मैपढ़
आत्मनेपदं च ॥
M
३०८ - अस्यन्दन्निन्दु-मणयो, व्यरुचन् कुमुदाऽऽकराः ॥
अलोठिपत वातेन प्रकीर्णाः स्तवोच्चयाः ॥ ६६ ॥
अस्यन्दन्नित्यादि – चन्द्रोदयादिन्दुमणयः अस्यन्दन् स्यन्दन्ते स्म । तामा-
टेति योज्यम् । व्यरुचन् कुमुदाकराः विराजितवन्तः । स्तवकोच्चयाः गुच्छराश-
यः । वातेन प्रकीर्णा इतस्ततो विक्षिप्ताः सन्त: अलोठिषत लुठन्ते स्म । सर्वत्र
'२३४५। यो लुङ ।१।३।११॥ इति विभाषा परस्मैपदम् । चुनादयश्च
कृपूपर्यन्ताः ॥
६०९ - सीताऽन्तिके विवृत्सन्तं वर्त्स्यत्-सिद्धिं प्लवङ्गमम् ॥
पंतत्रिणः शुभा मन्द्रमा॑नु॒वानास् त्वा॑जिहृदन् ॥ ३७॥
सीतेत्यादि सीतासमीपे विवृत्सन्तं वर्तितुमिच्छन्तं प्लवङ्गमं वर्त्स्यसि
द्धिं वन्ती भविष्यन्ती सिद्धिः सीतादर्शनलक्षणा यस्य । '२३४७ । वृद्भ्यः
स्य-सनोः ।१।३।९२।' इति विभाषा तिप् । तं पक्षिण: शुभाः प्रशस्ता अजिह्न-
दन् सुखयन्ति स्म । णिचि लुङि चङि रूपम् । कीदृशाः । मन्द्रं गम्भीरं मधुर-
मानुवाना: वाश्यमानाः । 'आहि नु-प्रच्छयोरुपसंख्यानं' इति तङ् । १६०८। णु
स्तुतौ' इत्यादादिकस्य परस्मैपदित्वात् ॥
६१० - वर्तिष्यमाणर्मात्मानं सीता पत्युरि॑िवा ऽन्तिके ।
1
#
उदपश्यत् तदा तैथ्यैर् निमित्तैौरि॑ष्ट-दर्शनैः ॥ ६८ ॥
वर्तिष्यमाणमित्यादि
– सीतापि तदा तस्मिन् काले पत्यू रामस्थान्तिके
आत्मानं वर्तिष्यमाणमिव उदपश्यत् उत्प्रेक्षते स्म । '२३४७ । वृद्भ्यः स्य-सनो-
।१।३।९२।' इति विभाषावचनात्तङ्क । निमित्तैश्चक्षुः स्पन्दनादिभिः । तथ्यैरविसं-
वादिभिः इष्टदर्शनैः इष्टार्थप्रकाशकैः । दर्शन मिति । '२८४१ । कृत्यल्युटो बहुलम्
।३।३।११३।' इति कर्तरि युट् ॥
१–'१११२॥ समीपे निकटाऽऽसन्न-सन्निकृष्ट-सनीडवत् । सदेशाभ्याश-सविध-समर्याद-सदे-
शवत् ॥ १११३ । उपकण्ठान्तिका - ऽभ्यर्णाऽभ्यग्रा अप्य॑भितो ऽव्ययम् ॥ २-५५२ शकुन्ति-
पक्षि-शकुनि-शकुन्त·शकुन-द्विजाः । ५५३ । पतत्रि-पत्रि-पतग-पतत्-पत्ररथा-ण्डजाः ।'
'१९५॥ सत्यं तथ्यमृतं सम्यगमूनि त्रिपु तद्वति ॥ ४ – १२८३ । निमित्तं हेतु-लक्ष्मणोः ।'
इति सर्वत्र ना० अ० ॥