भरटकद्वात्रिंशिका /46

III. Text of Bharatakadvatrimsika.
 
4
 

 
तथापि मूर्खलेत्वेन भौतिको न वेत्ति स्म । मूर्खा ईदृशा भवंति ॥ इति

त्रिंशतमी कथा ॥ ॥ ३० ॥
 

 
यो येन बुध्यते कार्ययं तं तथा बोधयेद्बुधः ।
 
इं
 

दग्धकाकादिना भौता यथा विज्ञेन वारिताः ॥ १ 46

 
मरुस्थल्यां सोलोकग्रामे बहवो भौतिका वसंति स्म । एकदा ते

स्वचक्र पुरस्ताद्यजमानानां वंदापनाथय चलिताः । तैः सहहैक: सुविचार:

पंडितोपि चलितः । एवं तेषां मार्गे गच्छतां मध्याहंह्नं जातं । अतिबु-

भुक्षितैर्भौतिकैः सर्वतो भतिकैः सर्वतो भच्क्ष्यं विलोक्मयमान एकं महद्धान्यक्षेचंत्रं दवाग्नि-

दग्धं दृष्टं । तन्मध्येर्धदग्धान्बह हून्काकान्दृष्ट्वा तेन गलमोटनपूर्ववं खादितुं
49
प्रवृत्ताः । ततः सुविचाररेणोक्तं । आः पापैः किमारब्धं । पूर्ववं मांसमपि

न खाद्यं किं पुन: काकसत्कं । इदं चंडालोचितं कर्म कस्मादारब्धं

भवद्भिः । ततस्तैरुक्तं । काका: खाद्या उक्ताः संति । ।पंडिड़ितेनोकं ।
क्तं ।
क्व । भौतिकैरुक्तं । मातृकायां । यथा !। क ख ग घ ङ इति केति

काका: खेति खाद्या: गेति गलं मोटयित्वा घेति घना: ङऐति डङव-
45 द
द्वक्रीकृत्य । ततः सुविचारेणाचिंति । मूर्खा एते कल्पितात्पवर्तमाना:

कल्पितेनैव वार्याः इति । ततश्चोक्तं । भीभो भौतिका भवतामग्रतो मातृ-

कायाति । तैरुक्तं । नायाति । तेनोक्तं । तर्हि तत्रैवाग्रे त थ द ध

नेत्यत्र निषिद्धमस्ति । तैरुक्तं । कथं । तेनोक्ततं । तथेति तथापि दधेति

दग्धाः म न इति न खाद्या: । ततस्तस्य पंडितस्य वचसा सर्वेपि भौ
20 -
तिका: काकखादनतो निवृत्ता: ॥ इत्येकचिंत्रिंशतमी कथा ॥ ३१ ॥
 
3
 
-
 

 
कुर्ववंति कलहं मूर्खा: स्वभावेनापि जल्पिते ।
 

पंडितेन समं यद्वन्मेघवृष्टीटौ जटी पुरा ॥ १ 47
 
1
 

 
देवरमणपुरे दिवाकरः पंडितोभूत् । स एकदापि प्राकृतभाषया '

न वदति स्म । एकदा वर्षाकाले पंडितोपरपंडितेन समं ग्रामाद्वबहिर्दे-
4
हचिंतायै गतोभूत् । यावता स पंडितः स्वगृहं प्रत्यागच्छति तावतां-

तराले मेघः प्रचुरधाराभिर्वर्षणाय लग्नः । ततः पंडितोवाप्तः क्लेदन-

भयात् कस्यचिनौतिकस्य मद्भौतिकस्य मठ्यां प्रविष्ट: स्वभावेनापि द्वितीयपंडित-
स्थो
स्योक्तं । यथा । वर्षति मेघाः । जटिना तद्वचः श्रुत्वाचिंति । नूनमयं

विद्वान्यांमां दृष्ट्वा गुप्तगालिं ददानोस्ति । ततो भौतिक उत्याथाय पंडितस्व
30
वस्त्रांचले विलग्नो वतिक्ति । मम गर्दभलेन"त्वेन गालि कस्माद्ददासि ।