2023-03-17 08:07:18 by Ravindranatha Menon
This page has been fully proofread once and needs a second look.
26
The thirty-two Bharatṭaka stories.
बभूव । तस्याः प्रभावेण राज्ञीञो राज्यवृद्धिः । पञ्श्चात्पितुर्मिलिता ।
सर्वकुटंबस्वानंदः ॥ इति तृतीया कथा ॥ 3 ॥
63
विना गुरूपदेशं यो यथादृष्टि प्रवर्तते ।
स एव हसनीय: स्यात् जटिनो मुर्खशिष्यवत् ॥ १ 8
1
8
वर्धमानपुरे पुरे श्रीभटो भरटक:# । तस्य धीजडी नाम शि
-
ष्योतिमूर्खः । स एकदा नगरमध्ये भिवार्थक्षार्थं गत: 4 । तत्र च कम्यचि-
त्सूत्रधारस्य गृहे सूत्रधारेणातिवक्रं वंशशं तैलाभ्यंगपूर्व वहिवं वह्नितापनेन #
सरलीक्रियमाणं ददर्श । तं तथा कुर्वन्तं दृष्ट्वा स धीजड: सूत्रधारं
पप्रच्छ । किमिदं क्रियमाणमस्ति । ततस्तेनोक्तं । वक्रवंशस्य सरलत्वं ।
ततः स चिंतयति । वातविकारेण वक्रीभूतस्य मद्गुरोरपीदमेवौषधं
भवतु' । सर्वचा । सर्वत्राप्ययमेव सरलीकरणे प्रकारः । ततः ' स धीजडो
मठिकां मत्वा स्वगुरुरुं तैलास्यंभ्यम्गपूर्वकं वहाह्नावत्यर्थ तापयति स्म । ताप-
दूनञ्श्च बवराको गुरुः पूत्करोति स्म । तदाक्रंदं च श्रुत्वा भूषांयांल्लोको
मिलितस्तं वारयति स्म । अरे मूर्ख मैवं स्वगुरुरुं विडंबय । एवं क्रिय-
माणे हि वृद्धस्यास्य प्राणा एव यास्यंति । एवं लोकाक्रोशाञ्छुत्वा स
प्रतिवक्ति । यथा । भवंत एव मूर्खा भवतां च जनका मूर्खाः । अहं
[ 10
च स्वगुरोर्वक्रस्य सरलत्वं कुर्वाणोस्मि । भवतां केयं परितप्तिः●
ततो लोको" बहाह्वाक्रोशयन् बलात्कारेण तं मोचयामास । एवं बुद्धि-
मद्भिर्न कार्ययं ॥ इति चतुर्थी कथा ॥ ४ ॥
न्व
छ
तपोजापक्रियापाठ गुणनानि विनाप्य हो ।
3
लभते केपि भोज्यादि यथेष्टं जटिशिष्यवत् ॥ १ 9
गोदकग्रामे सरडको नाम भरटकाचार्य: । तस्य भूयांसः शिष्याः
संति । पररं ते न किमपि पठति गुणयंति क्रियां च कुर्वन्ति । किंतु
निद्रावार्त्ताविकथादिपरास्तिष्टंति । तथापि तत्रत्यो भृशं मूर्खो लोक-
स्तद्गुणरंजितोहमहमिकापूर्वमेतेषां भोजनवस्त्रादि ददातिवहाबह्वादरेण " 1235
।
तेन प्रतिदिनं" यथेच्छाहारविहारादिभिस्ते शिष्या : " पुष्टवपुषो महि-
षप्राया जाता: । तत एकदा तद्ग्रामवासिना ग्रामभट्टब्राह्मणेन
वासितविदुषा ग्राम्यकविना बहुयाचनेपि किमप्यलभमानेन ता-
न्दृष्ट्वा विस्मयापन्नेन ते साश्चर्यमुप श्चोलोकं पठिताः । यथा ।
10
11
12
15
13
बभूव । तस्याः प्रभावेण राज्
सर्वकुटंबस्वानंदः ॥ इति तृतीया कथा ॥ 3 ॥
63
विना गुरूपदेशं यो यथादृष्टि प्रवर्तते ।
स एव हसनीय: स्यात् जटिनो मुर्खशिष्यवत् ॥ १ 8
1
8
वर्धमानपुरे पुरे श्रीभटो भरटक:
ष्योतिमूर्खः । स एकदा नगरमध्ये भि
त्सूत्रधारस्य गृहे सूत्रधारेणातिवक्रं वं
सरलीक्रियमाणं ददर्श । तं तथा कुर्वन्तं दृष्ट्वा स धीजड: सूत्रधारं
पप्रच्छ । किमिदं क्रियमाणमस्ति । ततस्तेनोक्तं । वक्रवंशस्य सरलत्वं ।
ततः स चिंतयति । वातविकारेण वक्रीभूतस्य मद्गुरोरपीदमेवौषधं
भवतु
मठिकां मत्वा स्वगु
दून
मिलितस्तं वारयति स्म । अरे मूर्ख मैवं स्वगु
माणे हि वृद्धस्यास्य प्राणा एव यास्यंति । एवं लोकाक्रोशाञ्छुत्वा स
प्रतिवक्ति । यथा । भवंत एव मूर्खा भवतां च जनका मूर्खाः । अहं
[ 10
च स्वगुरोर्वक्रस्य सरलत्वं कुर्वाणोस्मि । भवतां केयं परितप्तिः
ततो लोको
मद्भिर्न कार्
न्व
छ
तपोजापक्रियापाठ
3
लभते केपि भोज्यादि यथेष्टं जटिशिष्यवत् ॥ १ 9
गोदकग्रामे सरडको नाम भरटकाचार्य: । तस्य भूयांसः शिष्याः
संति । प
निद्रावार्त्ताविकथादिपरास्तिष्टंति । तथापि तत्रत्यो भृशं मूर्खो लोक-
स्तद्गुणरंजितोहमहमिकापूर्वमेतेषां भोजनवस्त्रादि ददाति
तेन प्रतिदिनं
षप्राया जाता: । तत एकदा तद्ग्रामवासिना ग्रामभट्टब्राह्मणेन
वासितविदुषा ग्राम्यकविना बहुयाचनेपि किमप्यलभमानेन ता-
न्दृष्ट्वा विस्मयापन्नेन ते साश्चर्यमुप श्
10
11
12
15
13