2023-03-16 15:25:49 by Ravindranatha Menon
This page has been fully proofread once and needs a second look.
22 The thirty-two Bharatṭaka stories.
11 a
यतस्त्वया स्वयमेव द्रव्यलोमेभेन गृहे चि क्षिप्त्वा मारितो भविष्यति ।
मदग्रे तु सुधारावं कुरुषे" । अन्यथा कोपि कस्यापि भार्यायां मार्ग-
यति । इति त्वमेव दंडाई:र्हः । ततो राज्ञा स्वसेवका: प्रोक्ता: ।
भो भो भटाः एनं श्रेध्ष्ट्यपसदं पापिष्टं तपस्विहत्याकारकं बघ्नीध्वं २४ ।
।
एतदीयं सर्वेवं गृहसारमत्रानीयतां । ततः श्रेष्टी खिन्नश्चंचिन्तयति । अहो
मम
ममैतैरेव प्राकूक् तथा • प्रोक्तं । संप्रति तु विपरीतं भाषते स्वार्थनिष्टाः
परविघ्नसंतोषिणः । सर्वोपि लोकः स्वकार्यकारी सम एव सहायो
न तु विषमकार्ये । यतः ।
22
वाङ्मात्रमैत्रीमधुरो जनीयं । न मूढकार्ये घटते सहाय: ।
45
अनन्यसाध्यां जठरस्य याचां । सार्दु"द्धुं जने वासमुशंति धीराः ॥ १ 4
ततः श्रेष्टिना राजाग्रे प्रोक्तं ।भीभोः स्वामिन् क्षणं प्रतोक्षंतीक्षध्वं ।
एकशो गृहे गत्वा सम्यग्विलोकयामि । कदाचिद्यदि जीवन्भवति तदा
मानयित्वोत्थापयामि । मया तु" श्वसन्मुक्तीतोभूत् । ततः ' 47 श्रेष्टिनान-
न्यगतिकत्वेन" गृहे समेत्य पादयोर्लयित्वा सविनयवचनैः स भौतिक
उत्थापितः । प्रोक्तं च । भो गृहाण मद्भार्यायां सारालंकारभूषितां
भोजनं च कुरु । अन्यदपि द्रव्यादि" गृहाण । तदा तदीयविनयव-
चनामृततृप्तो भौतिक उत्थाय श्रेष्टिनमवादीत् । भो मम सर्वथा
स्त्रिया द्रव्येण च किमपि कार्ययं नास्ति । अहं ब्रह्मचारी निरीहो
मै
भैक्षभोजी भवद्वचनादेव दूनो हठादुपविष्ट: । ततो भोजनं कृत्वा स
स्वस्थाने गतः । श्रेष्टिन आनंदः । राजादयो रंजितास्तद्बुद्धिविभवेन" ॥ 23
इति प्रथमा कथा ॥ १ ॥53
49
51
कोपि स्वप्नोपलव्धेर्थे प्रवर्तेत नरो जड़ः ।
2
पक्कावान्नसंभृतमठीस्वप्नद्रष्टा यथा जटी ॥ १ 5
मं
नंदिग्रामे दुर्मतिनामा भरटको वसति सर्वलोकेभ्यो भोजनाजीवी ।
स एकदा शरदि कस्यापि कौटुंबिकस्य गृहे भिक्षार्थथं गतः । तेन गृह-
स्वामिना माहिषं सुशीतलं पिंडरूपं दधि' यथेष्टं दत्तं । तेन हृष्टेन
मठिकामागत्य कंठलौल्याद्दधि भुक्ततं । तद्वशान्निशि तस्य निद्रा भृश-
मागता । ततो निद्रामध्ये स्वप्नं पश्यति । यथा । मभैषा मठी
सर्वापि विविधपकाक्वान्नखाद्यपेयादिरसवती परिपूर्णास्तीत्यादि । ततो
जागरूकः संश्चिंतयति' । ममैषा मठी सर्वापि भोज्यपूर्णास्ति । अह-39
1
S
11 a
यतस्त्वया स्वयमेव द्रव्यलो
मदग्रे तु सुधारावं कुरुषे
यति । इति त्वमेव दंडा
भो भो भटाः एनं श्रे
एतदीयं सर्
मम
ममैतैरेव प्रा
परविघ्नसंतोषिणः । सर्वोपि लोकः स्वकार्यकारी सम एव सहायो
न तु विषमकार्ये । यतः ।
22
वाङ्मात्रमैत्रीमधुरो जनीयं । न मूढकार्ये घटते सहाय: ।
45
अनन्यसाध्यां जठरस्य याचां । सा
ततः श्रेष्टिना राजाग्रे प्रोक्तं ।
एकशो गृहे गत्वा सम्यग्विलोकयामि । कदाचिद्यदि जीवन्भवति तदा
मानयित्वोत्थापयामि । मया तु
न्यगतिकत्वेन
उत्थापितः । प्रोक्तं च । भो गृहाण मद्भार्
भोजनं च कुरु । अन्यदपि द्रव्यादि
चनामृततृप्तो भौतिक उत्थाय श्रेष्टिनमवादीत् । भो मम सर्वथा
स्त्रिया द्रव्येण च किमपि कार्
मै
भैक्षभोजी भवद्वचनादेव दूनो हठादुपविष्ट: । ततो भोजनं कृत्वा स
स्वस्थाने गतः । श्रेष्टिन आनंदः । राजादयो रंजितास्तद्बुद्धिविभवेन
इति प्रथमा कथा ॥ १ ॥
49
51
कोपि स्वप्नोपलव्धेर्थे प्रवर्तेत नरो जड़ः ।
2
पक्
मं
नंदिग्रामे दुर्मतिनामा भरटको वसति सर्वलोकेभ्यो भोजनाजीवी ।
स एकदा शरदि कस्यापि कौटुंबिकस्य गृहे भिक्षार्
स्वामिना माहिषं सुशीतलं पिंडरूपं दधि
मठिकामागत्य कंठलौल्याद्दधि भुक्
मागता । ततो निद्रामध्ये स्वप्नं पश्यति । यथा । मभैषा मठी
सर्वापि विविधप
जागरूकः संश्चिंतयति
1
S