This page has been fully proofread once and needs a second look.

५१२
 
<page>
<p lang="sa">
भोः !
 
बालचरिते
 
[ i. 3. —
 
</p>
<verse lang="sa">
क्षीणेषु देवासुरविग्रहेषु नित्यप्रशान्ते न रमेऽन्तरिक्षे ।

अहं हि वेदाध्ययनान्तरेषु तन्त्रीश्च वैराणि च घट्टयामि ॥ ४ ॥
 
</verse>
<p lang="sa">
अपिच,
 
</p>
<verse lang="sa">
भक्तिः परा मम पितामहभाषितेषु
 

सर्वाणि मे बहुमतानि तपोवनानि ।
 

सत्यं ब्रवीमि करजाग्रहता च वीणा
 

वैराणि भीमकठिनाः कलहाः प्रिया मे ॥ ५ ॥
 
</verse>
<p lang="sa">
तद् भगवन्तं लोकादिमनिधनमव्ययं लोकहितार्थे कंसवधार्थं

वृष्णिकुलंले प्रसूतं नारायणं द्रष्टुमिहागतोऽस्मि । अये, इयमत्र-

भवती देवकी । मायया शिशुत्वमुपागतं त्रिलोकेश्वरं प्रगृह्य वसु-

देवेन सह शनैः स्वगृहान्निष्क्रामति । यैषा,
 
</p>
<verse lang="sa">
लोकानामभयकरं गुरुं सुराणां
 

दैत्यानां निधनकरं रथाङ्गपाणिम् ।

शोकार्ता शशिवदना निशि प्रशान्ता

बाहुभ्यां गिरिमिव मन्दरं वहन्ती ॥ ६ ॥
 
</verse>
<p lang="sa">
एष एप भगवान् नारायणः,
 
</p>
<verse lang="sa">
अनन्तवीर्यः कमलायताक्षः सुरेन्द्रनाथोऽसुरवीर्यहन्ता ।

त्रिलोक केतुर्जगतश्च कर्ता भर्ता जनानां पुरुषः पुराणः ॥ ७ ॥
</verse>
<p>
हन्तैतदुत्पन्नं कलहस्य मूलम् । यावदहमपि भगवन्तं नारायणं

प्रदक्षिणीकृत्य ब्रह्मलोकमेव यास्यामि । नमो भगवते त्रैलोक्य-

कारणाय ।
 
१.
</p>
<footnote lang="sa">
जगतां च कर्ता ।
 
</footnote>
</page>