2023-07-15 11:44:47 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

26
 
अनु
 
मत्र लक्षणम् ।) 'अनुवनमशनिर्गतः ।
8-85), 'वचनं रक्षसां पत्युरनु –
ख्याने—साधुश्चैत्रो मातरम् अनु ।
 
पापाऽनु वसितं सीता—' (भ. का.
(भट्टिकाव्ये 8-85 ) । इत्थम्भूता-
'सद्वृत्तान् अनु दुर्वृत्तः परस्त्री जात-
मन्मथः ॥' (भ. का. 8-88 ) ॥ भागे – यदत्र मामनु स्यात् तद्भीयताम् ।
वी सायाम् ' वृक्षं वृक्षमनुसिञ्चति । 'अनुदिशम् ॥
 
1.
 
'अनुर्यत्समया' (2-1-15 ) इत्यनेनात्र लक्षणार्थस्थानोः समासः,
 
स चाव्ययीभावः ।
 
2.
 
पापाऽनु इत्यत्र 'सह सुपा' (2-1-4) इति समासः । अत्र, 'तृतीयार्थे'
(1-4-85) इत्यनेन अनोः कर्मप्रवचनीयसंज्ञा । कर्मप्रवचनीययुक्ते
द्वितीया' (2-3-8) इति 'वसितम्' इत्यत्र द्वितीया। 'वचनं रक्षसां
परंतु ऋद्धा पतिप्रिया ।' (भ. का. 8-85) इत्यत तु, 'अनुर्लक्षणे'
(1-4-81) इति कर्मप्रवचनीयसंज्ञा । तेन द्वितीया भवति ।
 
PO
 
वादकार
 
3. इत्थम् - कञ्चित् प्रकारं भूतः = प्रातः स आख्यायतेऽनेनेति इत्थम्भू-
ताख्यानम् =
सम्बन्धः । अत्रापि लक्ष्ये,
'लक्षणेत्थम्भूताख्यान - (1 - 1-90) इत्यादिनानो: कर्मप्रवचनीय-
द्वितीया ।
 
1
 
4.
 
संज्ञा
 
अत्री
 
विद्योलते। 'अनु' इत्येतत् तु क्रियया
सम्बध्यते । कर्मप्रचउपसाताधात् अनुमिति
 
इत्यत्र न परम् ।
 
5. दिशि दिशि इत्यनुदिशम् । वीप्सायें 'अध्ययं विभकि-' (2-1-6)
इत्यादिनाऽव्ययीभावसमासः । अव्ययीभावे
 
4
 
शरप्रभृतिभ्यः '
 
(5-4-107) इति समासान्तथ् दिवछन्दस्य । पिशिताशिनामनु-
दिशंस्फुटतां स्फुटतां जगाम परिविह्वलता ।' (भ. का. 10-8)
इति श्लोकोऽख ज्ञेयः ।
 
1