2023-07-15 11:45:50 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

सायम्
 
(837)
 
साम्प्रतम् " (व. )
 
सम्प्रति इत्यर्थे सम्प्रति इत्यस्मात् प्रज्ञादि ( 5-4.38 ) त्वात् खायें
 
"
 
उष्प्रत्यये रूपमेवम्। 'विमुव्य वासांसि गुरूणि साम्प्रतम् (ऋतुसंहारे
 
विषवृक्षोऽपि संवर्ध्य
 

 
1.7 )। नत्रुपसृष्टं खेतदेव 'अयुक्तम् इत्यर्थे लक्ष्यते।
 
}
 
स्वयं छेत्तु म साम्प्रतम् (कुमार. 2-55)। एतेन युक्तमित्यर्थकत्वमप्यस्येति
 
कम्यते ।
 
(838)
 
66
 
' सायम् " (ख.)
 
दिनावसान मस्यार्थ: ।
 
1- 48 ) । 'सायन्तनो वायुः ।
 
377
 
9
 
6
 
'मायं संयमिनस्तस्य महर्षेर्महिषीसख: ' (रघु.
 
1. व्युत्पतिपक्षे षोऽन्त कर्मणि' इनि चासोर्धभि, दे:
(6-1-45) इत्यावे, 'आतो युकू-' (/-3-33) इति युगागमे
मान्तत्वमस्या:मस्येति ज्ञे॰म् । सायन्वन इत्यत्र 'सावंचिरं- '
(4-3-23) इति ट्युः ट्युल वा प्रत्ययः शैषिकः । तुडागमय भन्न
सूले अव्ययस्वेनैव युप्रत्यये सिद्धे पुन: सायंग्रहणात् पाक्षिकमेवा-
व्ययस्वमस्येति केचित् । ' सायाहः' इत्यादयोऽनेनेच प्रकारेण
निर्धूढा: । 'प्रायम्' इत्यव्ययसमानार्थकः सायज्ञब्दोऽस्ति; तेनैव
'सायादः' इत्यादयः सिद्धयन्तीति केचित अत्र वक्तव्यं सर्वम
स्माभिः 'चिरम्' इत्यव्यय विवेचन प्रकरणे विस्वरेणोकमिति तसैन
विशेषो द्रष्टव्यः ।
 
9