2023-07-15 11:45:47 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

सना
 
356
 
(बा. 5-3-22) इति । 'गवादीनां पयोऽन्येद्यु: मद्यो वा जायते ।
'सद्यः पतति मांसेन–' इत्यादिषु तु तत्क्षणार्थकत्वमपि फलितार्थ कथनाभि-
प्रायेण इति ज्ञेयम् ।
 
(790)
 
मनत्
 
पठितोऽयम् । सनन्दनः ।
 
,, (स्व.)
 
'नित्यम्' इत्यर्थः ।
 
सनत्कुमार: । 'पुरातनम्' इत्यप्यस्यार्थः ।
'सर्वदा वर्तते' इत्यर्थे योऽयं ' सन् ' इति प्रयुज्यते, स एव विकृत एवमुच्यते
 
इति केचित् ।
 
6
 
एवम्
 
होता
सनकात्
प्र सप्त
 
अरोचत-
इत्यत्र 'सनकात्' इत्यपि नित्यार्थकमव्ययं प्रयुक्तम् ।
 
(791)
 
सनम् , (स्व.)
 
--
 
' (ऋक्. 3-29-14)
 
नुतिपरित्राणचिरन्तनहिंसाकल्पननिर्भर्त्सनेषु शाकटायनेन स्वरादिषु
 
(792)
"सना" (व.)
 
' अतिप्राचीनः' इति अस्यार्थ: । 'सना पुराणमध्ये स्यारात् '
(ऋक्र. 3-54-9)। "सनातनः पितरमुपागमत् स्वयम्' (भट्टिः 1.1)
'सनातनतमः ।
 
1.
 
' सायंश्चिरंप्रादेप्रगेऽव्ययभ्य: - ( 4-3-23) इति ट्युः, ट्युल वा
प्रत्यय: । तुडागमश्च । अतिशायने समप्प्रत्यये 'सनातनसमः' इत्यपि