2023-07-15 11:45:41 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

322
 
वरिवस्
 
(700)
 
"वम् " (च.)
 
कपोलनोदनीये वाद्यविशेषे शिवपूजान्ते विनियुज्यमाने रूढोऽयमिति
 
6
 
'वम् वम् वम् वम् ववम् वम् भ्रमितदशशिरास्तालमानेन नृत्यन्' इति
रामलीला मृतनामककाव्योदाहरणप्रदर्शनपूर्वकं शब्दकल्पद्रुम उपात्त: । वरुण-
बीजाक्षरत्वमप्यस्य प्रसिद्धम् ।
 
(701)
 
वरम् " (ख )
 
ईषत्प्रियमित्यर्थे केचिदर्मु खरादिषु पठन्ति । 'वरं विरोधोऽपि समं
महात्मभिः ।' (किरातार्जुनीये 1-8) । मेदिनीकारा दिमते तु क्लीबान्त वमेव
 
6
 
66
 
तदुक्तम् ' मनागिष्टे वरं क्लीबम्, केचिद् आहुस्तद् अव्ययम् ।' इति ।
 
6
 
9 6
 
एतत्तु प्रारम्भे यत्र प्रयुज्यते, तत्रैव वाक्य उत्तरत्न प्रायेण नच नतु:
 
6
 
नपुन: न ' इति प्रयुज्येन । यथा-' वरं मोन कार्यं न च वचन-
मुक्तं यदनृतम्.... वरं भिक्षाशित्वं न च परधनास्वादनसुखम् (हितोपदेशे) ।
 
'वरं प्राणत्यागो न पुनरधमानामुपगम:' (हितोपदेशे) ।
 
"
 
याच्या मोघा
 
वरमधिगुणे, नाधमे लब्धकामा' (मेघसन्देशे 1-6 ) ।
 
9
 
(702)
 
"वरिवस्" (व.)
 
परिचर्यार्थकोऽयमिति क्षीरस्वामी। वरिवस्कृणोति । परिचरति
इत्यर्थ: । 'वरिषरका । वरिवस्यति गुरून् ।
 
66
 
1.
 
अ 'गमोबरिपरिषतः क्यच् (3-1-19) इडिययः । स्लिवाम् 'अ
प्रत्ययात्' (3-3-102) इति प्रत्ययान्तरबत्रयुकोऽकारमलबः । टापू ।