2023-07-15 11:45:36 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

294
 
-
 
भव छब्दस्य सम्बुद्धौ ' विभाषा भवद्भगवदघबताम् ओचात्रस्य'
(वा. 8-3-1) इति बचनेन 'अव' इत्यस्य ओकारे, अन्स्यस्य रुस्त्रे च
निष्पन्नो 'भो' शब्दश्छान्दसो लौकिकश्चान्यः । तस्यापि स्वरादिषु अन्य-
यार्थो निपात इति केचित् । वस्तुतस्तु – 'भो ब्राह्मणाः' 'भो ब्राह्मणि' इत्यादि-
सिद्धयर्थम् – "अव्ययमेष भोशब्दः ; नैषा भवतः प्रकृति: " (भाष्ये 8-3-1)
इति भाग्योक्तेः अव्ययसंज्ञकोऽयमन्य इत्येव भाति । अनव्ययस्य 'हे भोः'
इत्युदाहरणम् । 'भो अत्र — भोयत्र' इत्यादिसिद्धयर्थ 'भोभगोअघोअपूर्वस्य
योऽशि' (8-3-17) इत्यादिषु तु अव्ययानव्यययोरुभयोरपि ग्रहणम् ।
 
49
 

 
(622)
 
"भ्यसते" (नि.)
 
उत्तर दिग्वाचकोऽयं छान्दस इति केचित् । प्रयोगो मृग्यः ।
 
(623)
 
अंशकला" (ऊ.)
 
66
 
ऊर्यादिषु हिंसार्थकोऽयं पठ्यते । अंशकलाकृत्य = हिंसित्वेत्यर्थः ।
इति केचित् । परिभवार्थकत्वमस्य केचित् वदन्ति ।
 
'अंसकला —' इति केचित् ।
 
(624)
"म" (नि.)
 
वारणार्थंक मिदम् । 'हु, हु मुश्च मम मेति च मन्दं जल्पितं जबत
मानवतीनाम् ।' (शृङ्गारप्रकाशे ५ प्रकाशः), 'नन न मम मा मां मा स्प्राक्षी-