2023-07-15 11:45:31 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

274
 
66
 
9
 
प्राचा
 
शीघ्रहठार्थकोऽयम् । प्रपूर्वात् सहतेयप्यपि रूपं तुल्यम् । तथापि
स्वराद्यर्थं 'प्रमह्यचौरः, प्रसाहरणम्' इत्यादिषु वृत्तिघटकतोपपत्त्यर्थं च
स्वरादिषु पाठ: । शीघ्रार्थे – ' प्रसह्य सिंहः किल तां चकर्ष' (रघु: 2-27 )।
हठार्थे ---' ददृशे तदसून् प्रसह्य पातुं शमनेनेव निवेशिता भुजङ्गी ॥
( यादवा न्युदये 15-101) ।
 
(571)
 
प्रसह्य " (व.)
 
(ऋकू 7-83-1)।
 

 
प्रकर्षेणाञ्चतीत्यर्थे प्राकूशब्दात् दिग्देशकालेषु सप्तमीपञ्चमी प्रथमाभ्यो
विहिनस्य अस्तातिप्रत्ययस्य 'अञ्चेकू' ( 5-3-30) इति लुक् । 'लुक्
तद्धितल्लुक (1-2-49) इति स्त्रीप्रत्ययस्यापि लुक् । सप्तम्याम् – प्राग्
वसति । पञ्चम्याम्
– प्राग् आगतः । प्रथमायाम् – प्राग् रमणीयम् । यथा-
सम्भवं कालदेशोभयार्थकत्वमूह्यम् । अत्र अस्तातिप्रत्ययस्य लुका लुप्तत्वेऽपि
प्राग्दिशीयत्वेन विभक्तिसंज्ञायाम्, असर्वविभक्तितद्धितान्तत्वप्रयुक्ताऽव्ययसंज्ञेति
बोद्धयम् ।
 
(572)
'प्राकू " (त.)
 
66
 
(573)
प्राचा" (स्व.)
 
' अग्रे' इत्यर्थे छान्दसोऽयम् । 'प्राचा गव्यन्तः पृथुपर्शवो ययुः ।