2023-07-15 11:45:25 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

234
 
विषादे-
नूमम्
 
6
 
कनु मां त्वदधीन जीविताम् – ' (कुमार. 4-6) ।
 
पादपूरणे—'आख्यास्यामि नु ते तत्त्वम् ।
 
सम्प्रति, अद्य, इत्यर्थे छन्दसिं दृश्यते ।
 
पुनर्यतो मे मधु आ भृतम् ।' (ऋक् 1-25-17)।
 
6
 
कचिद् विस्मयेऽपि । यथा-- क नु खलु विदितस्ते कोऽप्यसौ
भातुवादः ।' (पादुकासहस्रे श्लो. ५०) । एवमनुनयेऽपि 'वं मे प्रियतमा हि
नु
वधूनाम्' इत्यादौ ।
 
असीत — अपमान – हेतु — आदेश। अप्यस्यार्थत्वेन कोशेष निर्दिष्टाः
निदर्शितदिशा यथासम्भव स्वयमेवोह्या इत्यलम् ।
 
(484)
"नुकम्" (चा.)
 
नु, कम् इति निपातद्वयसमुदायोऽयं वितर्फे वर्तते । 'अहिर्नुकम्,
रज्जुनुकम्' । एवम्, 'नु+वै' इति निपातसमुदायोऽपि वितर्कार्थक एब
 
द्रष्टव्यः ।
 
'को नुव गच्छति' । विष्णोनुकं वीर्याणि— (ऋ.
 
1-154-1 ) इत्यत्र अतिशीघ्रमित्यर्थः ।
 
यथा- 'सं नु वोचाबड़े
 
6
 
(485)
 
"नूनम्" (चा.)
 
तर्कनिश्चयोत्प्रेक्षादयोऽस्यार्थाः ।
 

 
'तर्फे— 'नूनं शरत्प्रफुल्ला हि
 
1. 'बिसकें' इति क्षीरस्वाम्बादयः पठन्ति । वितर्क: = सम्भावना-
प्रत्ययः । 'नूनं हन्तास्मि रावणम्' इत्यच बथा।