2023-07-15 11:45:24 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

229
 
अन्तर्भाव-संशय-क्षेप-मोक्षादयोऽपि कोशेष्वस्थार्थत्वेन संगृहीताः ।
ते च यथासम्भवमुदाहार्याः । अनोदाहतेष्वर्येषु केचन साक्षाद् वाचकाः, केचन
द्योतकाः, केचन धात्वर्थानुधाविनः, अन्ये धात्वर्थबाधकाः, इतरे धायें एव
विशेष यते इति यथोपपत्ति स्वयमेवोहनीयम् ।
 
निकुलकर्ण
 
(472)
 
निकषा" (व.)
 
समीपार्थकः । 'विलङ्घ्य लङ्कां' निकषा हनिष्यति' (माघे 1-68 ) ।
मध्यार्थकस्त्रेनापि मेदिन्यामुपात्तः ।
 
(473)
 
निकामम् " (ख.)
 
अतिशयार्थकोऽयम् । ' निकामं क्षामाङ्गी' (मालती माघने 2-3 ) ।
'निकामे निकामे नः पर्जन्यो वर्षतु :) (तै. सं. 7-5-18-1) इत्मन काल-
विशेषः । 'निकृष्टम् ' इत्यत्न कुत्सनमर्थः ।
 
"
 
(474)
 
1.
 
66
 
"निकूच्यकर्णि " (ति.)
 
निकुष्य कर्णो धावति निकुन्यकर्णि धावति । मयूरव्यंसकादित्वात्
(2-1-72) समासः । 'द्विदण्डयादिभ्यश्च' ( 5-4-128) इति समासान्त
इष्प्रत्ययः । 'इच् कर्मव्यतीहारे' (ग. सू. 2-1-17 ) इति वचनादन्ययी-
भावत्वेऽव्ययत्वमस्येति ज्ञेयम् ।
 
भल,
 
द्वितीया ।
 
• अभितः परितः समयानिकषा- (बा. 2-3-2) इति