2023-07-15 11:45:20 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

208
 
"दुष्टु" (ख)
 
दौष्ठ्यमस्यार्थः ।
 
'दुनुवादी ग्वल: ' । 'अतिकष्टमस्यार्थः' इति
 
प्रौढमनोरमा । स्थाधातो: औणादिके थुप्रत्यये सुषामादित्वात् ( 8-3-98)
 
षत्वम् ।
 
नू
 
(425)
 
66
 
मणिः ।
 
(+26)
 
"दुःखा" (डा.)
 
प्रातिलोम्ये वर्तमानात् दुःखशब्दात कृञो योगे 'दुःखात्
प्रातिलोम्ये ' ( 5-4-64) इति डा प्रत्यः । डाचो निपातसंज्ञकत्वाद व्ययस्वम् ।
दुःखाकरोति = खाम्यादेश्चित्तं पीडयतीत्यर्थः ।
 
(427)
 
" दुःपमम् " (ति.)
 
दुष्टं समं यत्र तत् दुःषमम् । 'सुविनिर्दुभ्यः सुपिसूतिसमाः '
(8-3-88) इति षत्वम् । तिष्टद्गुगणे पाठाद व्ययीभावसमासेऽव्ययत्वम् ।
 
निन्दनीयमित्यर्थः ।
 
(428)
 
"हन्" (व.)
 
हिंसार्थकोऽयम् । दृन्भूः सर्पः । दृढार्थकोऽयमिति शब्दचिन्ता -