2023-07-15 11:45:19 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

200
 
66
 
ला
 
सप्तम्यन्तेभ्यः किंसर्वनामबहुभ्यो विहितोऽयं प्रत्ययोऽव्ययसंज्ञक इति
ज्ञेयम् । कुत्र', यत्र तत्र, बहुत्र । तत्र भवन्तम् । अत्रत्यः ।
 
(401)
 
त्रलू " (त.)
 
(402)
 
"त्रा" (त.)
 
कृभ्वस्तियोगे सम्पद्यतिना योगे च तदधीनत्वार्थे प्रातिपदिक सामान्याद्
विहितोऽयं प्रत्ययोऽव्ययसंज्ञक इति ज्ञेयम् । विप्रना सम्पद्यते, करोति वा ।
" देवला नमति । देवान् नमतीत्यर्थः । मनुष्यत्वा गच्छति । पुरुषला,
 
5
 
पुरुत्रा, मर्त्यत्रा ।
 
बहुला जीवतो मनः ।
 
3.
 
1.
 
अल ' कु तिहोः' (7-2-104) इति किम: 'कु' इत्यादेशः ।
 
4
 
तद्धितश्वासर्व विभक्तिः' (1-1-38) इति अध्ययध्वम् ।
 
2.
 
' इतराभ्योऽपि दृश्यन्ते (5-3-14) इति खलू । अल सूखे
 
तेम
 
'दृश्यन्ते' इत्युक्तस्वात् भत्रच्छन्दादिषु उपपदेष्वेव वलू ।
'तख आयुष्मन्तम्, तख दीर्घायुषम्, तत्र देवानांप्रियम् '
इत्यादयोऽपि प्रयोगा: साधवः । एवं समस्तास्वपि विभक्तिषु
प्रयोग उन्नेयः ।
 
6
 
'
 
वक्षन्तात्, अमेहक्वतसिवेभ्य एव (वा. 4-2-104) इति
शैषिकन्ध्यप् ।
 
4.
 
अस 'देवमनुष्य पुरुष पुरुमस्र्येभ्यो द्वितीयाससम्बोर्बहुलम् (5-4-56)
इति त्राप्रत्ययः । तद्धितश्वी सर्व विभक्तिः (1-1-38) इत्यम्वय-
संज्ञा । धातुसामान्येऽपि लाप्रत्ययोऽनेन विधीयत इति विशेषः ।
 
$
 
"
 
5.
 
साप्रत्ययः ।
 
' देवमनुष्य -' (5-4-56) इत्यत्र 'बहुलम्' इत्युक्ते: भवापि
"तसिलाद्याः पाशवः प्रागू डाउपर्यन्ताः शसादयः ।
बतिर्ना नागथामुश्च कृषोऽर्थस्तद्धितेऽव्ययम्" इति प्रक्रियासर्वश्वम् ।