2023-07-15 11:45:18 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

(389)
 
तिष्ठद्गु " (ति.)
 
तिष्ठन्ति गावो यस्मिन् काले स कालः तिष्टग । 'प्रथमराखेर -
घटी । प्रावृट्काल इति केचित् । स्थातेः शत्रादेशो निपातनात् साधुः ।
'तिष्ठद्गप्रभृतीनि च ' (2-1-17 ) इति गणे निपातनाद व्ययीभाव समासः,
गोशब्दस्य उपसर्जनहस्वत्वं च । आ तिष्ठद् जपन् सन्ध्यां प्रकान्तामायती-
गवम् ।' (भट्टिः 4-14)।
 
6
 
विरुद्धम् ।
 
195
 
तिष्ठन्ति गावो यत्न देशे स देशः इत्यर्थवित्रक्षणे तु तिष्ठद्गुः इति
बहुव्रीहिसमास एव । नाव्ययत्वम् । 'तिष्ठद्ग कालविशेपे' (वा. 2-1-17)
इति भाग्यात् । तिष्ठद्भवः ग्रामाः ।
 
शब्दकल्पद्रमादिषु पुलिङ्गत्वेनास्य शब्दस्य व्युत्पादनं भाष्य-
6
 
(390)
"तु" (चा.)
 
विशेपाच वारण- पूजा-व्यावृत्ति-पादपूरणाप्यर्थहेतुनु चादिरयम् । 'तु
पादपूरण भेदे समुच्चयेऽवधारण। पक्षान्तरे नियोगे च प्रशंसायां विनिग्रहे ।'
इति मेदिनी । विशेषे– 'मृष्टं पयो मृष्टतरं तु दुग्धम्' । 'अवधारणे----
 
आत्मादयस्तु प्रमेयम्' (न्यायसूत्रम् 1-9) । पूजायाम् – 'यस्तु माणवको
 
1.
 
'गावो हि रातिप्रथमनाडिकायामतीतायां विश्रान्ताः सत्य उत्थाप्य
दुह्यन्ते।' इति जयमङ्गला (4-14)।
 
2. नियोगोऽवावधारणम् इति ज्ञेयम् ।