avyayakośa /226
This page has not been fully proofread.
190
स्थाम' ( 5-3-21) इति हिलू प्रत्ययः । अस्य प्राग्दिशीयत्वेन विभक्तिसंज्ञ-
कत्वात् त्यदाद्यत्वम्, पररूपं च तर्हि ।
विशेषोऽयस्यार्थ: । 'बलवानर्जुन:, कृष्णस्तर्हि बलक्तरः' ।
(379)
"तवेश " (कृ.)
एतदन्तमव्ययं स्यात् । 'दशमे मासि सूतवे - (ऋक्.
L
10-184-3 ) । 'तुमर्थे -- (3-4-9) इत्यादिना सूतेस्तवेङ्प्रत्ययः । एजन्त-
कृत्त्वाद्रव्ययत्वम् । तुमुनर्थकोऽयम् । छान्दसः ।
(380)
"तवेन्" (कृ.)
एतदन्तमपि अव्ययसंज्ञकं ज्ञेयम् । 'स्वर्देवेषु गन्तवे' (ऋक्.
1-46-7)। तवेङ्तत्रेनोः स्वरे भेद: । छन्दस्स्त्रेव तुमुनर्थकोऽयं प्रयुज्यते ।
।
(381)
"तवै' (कृ.)
अयमपि एदन्तः कृत्प्रत्ययः । 'कृन्मेजन्त:' (1-1-39) इत्यव्य-
यत्वम् । 'सोममिन्द्राय पातबै' (ऋक् 3-46-5)। पातवै–पातु-
छान्दसोऽयम् ।
मित्यर्थः ।
अन्वेतवै, परिधातवै, परिस्तरित वै '
इत्यादिषु तु भावकर्मार्थकस्तर्वैप्रत्ययः 'कृत्यायें तवैकेन्केन्यत्वनः' (3-4-14)
उभयथाऽपि
इति विहित इति ज्ञेयम् । अन्वेतवै– अन्वेतव्यम् इत्यर्थः ।
छन्दस्येव ।
6
·
स्थाम' ( 5-3-21) इति हिलू प्रत्ययः । अस्य प्राग्दिशीयत्वेन विभक्तिसंज्ञ-
कत्वात् त्यदाद्यत्वम्, पररूपं च तर्हि ।
विशेषोऽयस्यार्थ: । 'बलवानर्जुन:, कृष्णस्तर्हि बलक्तरः' ।
(379)
"तवेश " (कृ.)
एतदन्तमव्ययं स्यात् । 'दशमे मासि सूतवे - (ऋक्.
L
10-184-3 ) । 'तुमर्थे -- (3-4-9) इत्यादिना सूतेस्तवेङ्प्रत्ययः । एजन्त-
कृत्त्वाद्रव्ययत्वम् । तुमुनर्थकोऽयम् । छान्दसः ।
(380)
"तवेन्" (कृ.)
एतदन्तमपि अव्ययसंज्ञकं ज्ञेयम् । 'स्वर्देवेषु गन्तवे' (ऋक्.
1-46-7)। तवेङ्तत्रेनोः स्वरे भेद: । छन्दस्स्त्रेव तुमुनर्थकोऽयं प्रयुज्यते ।
।
(381)
"तवै' (कृ.)
अयमपि एदन्तः कृत्प्रत्ययः । 'कृन्मेजन्त:' (1-1-39) इत्यव्य-
यत्वम् । 'सोममिन्द्राय पातबै' (ऋक् 3-46-5)। पातवै–पातु-
छान्दसोऽयम् ।
मित्यर्थः ।
अन्वेतवै, परिधातवै, परिस्तरित वै '
इत्यादिषु तु भावकर्मार्थकस्तर्वैप्रत्ययः 'कृत्यायें तवैकेन्केन्यत्वनः' (3-4-14)
उभयथाऽपि
इति विहित इति ज्ञेयम् । अन्वेतवै– अन्वेतव्यम् इत्यर्थः ।
छन्दस्येव ।
6
·