2023-07-15 11:45:02 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

112
 
(215)
 
((
 
ईषत् अल्पाप्राप्तयो: " (स्व.)
 
अल्पे – ईषत् पचति । अप्राप्ते- 'ईपकर: कटो भवता ॥ सूक्ष्मार्थेऽपि ।
 
BE
 
यथा---' ईपद् धौतं नवं शुक्ल सदशं यन्त्र धारितम् (वसिष्ठस्मृतिः)
 
"
 
इत्यत्र 'ईपत्– सूक्ष्मतन्तुकम्' इति रघुनन्दनेन व्याख्यात मिति
 
वाचस्पत्य उदाहृतम् । ईपत्पाण्डुः ।
 
ईही मूर्ख ! ।
 

 
-
 
ई ही इति
 
क्वचित परिगणिता: ।
 
(216)
 
'ईही भर्त्सने" (नि.)
 
• हीही' इत्यस्य पाठभेदोऽयमिति केचित ।
 
विस्मयकोपादयोऽप्यस्यार्थचेन
 
निपातदृयसमुदायोऽयम् ।
 
(217)
 
"उ अवधारणे" (नि.)
 
"उ उत्तिष्ट । अत्रास्य एकाकनिपातत्वात् प्रगृह्यसंज्ञायाम् अचि
 
परत: प्रकृतिभाव इति बोध्यम् । अस्यैव क्रियाविशेषार्थ त्रिकरणम् ; यथा
 
1
 
'ईपढ्दुम्सुषु कृच्छ्राकृच्छ्रा खल' ( 3-3-126) इति बल
उपपदमतिङ' (2-2-18) नित्यसमासः ।
 
2. अख, 'हेपदकृता' (2-2-27) इति समासः; स च तत्पुरुषः ।