avyayakośa /113
This page has not been fully proofread.
आहे
खेदे—'अहह कष्टमपण्डितता विधेः' (भर्तृहरिः 2-88)।
अनुकम्पायाम्- 'अहह निन्द्योऽसि ' ।
सन्तोषे- 'अहह मे भाग्यम् ।" ॥
66
" सम्बोधने– 'अहह तात ! पणस्तव दारुणः ।' (महानाटके 1 9 )
इति शब्दकल्पद्रुमः । प्रकर्षार्थकोऽपि क्वचिदयं दृष्टः । यथा – 'अहह
महापङ्के पतितोऽसि !' (हितोपदेशे)। यथासम्भव प्रकरणानुरोधेम
बर्थकत्वमस्य बोध्यम् । अहह इति निपातद्वयसमुदायोऽयम् ।
(143)
66
अहहा खेदाद्भुतयोः" (नि.)
6
'अह +हा' इति निपातद्वयसमुदायोऽयम् ।
' मिक्षित्वाऽपि बुभुक्षिता यद् अहहा........।' (गणरत्नमहोदधौ ) ।
(144)
"अहो खेदे " (नि.)
समुदितमेतद र्भकमिति ज्ञेयम् ।
6
अहहो चक्षुः कृतघ्नं कियत् ॥' अह+हो इति निपात द्वयमिदं
उपात्तमिदमव्ययम् ) ।
TT
(145)
"अहे क्षेपवियोगयोः" (नि.)
'अहे राम ! घनश्याम ! चुम्बामि
खेदे यथा-
मुखपङ्कजम् ।' (बाचस्पत्ये
खेदे—'अहह कष्टमपण्डितता विधेः' (भर्तृहरिः 2-88)।
अनुकम्पायाम्- 'अहह निन्द्योऽसि ' ।
सन्तोषे- 'अहह मे भाग्यम् ।" ॥
66
" सम्बोधने– 'अहह तात ! पणस्तव दारुणः ।' (महानाटके 1 9 )
इति शब्दकल्पद्रुमः । प्रकर्षार्थकोऽपि क्वचिदयं दृष्टः । यथा – 'अहह
महापङ्के पतितोऽसि !' (हितोपदेशे)। यथासम्भव प्रकरणानुरोधेम
बर्थकत्वमस्य बोध्यम् । अहह इति निपातद्वयसमुदायोऽयम् ।
(143)
66
अहहा खेदाद्भुतयोः" (नि.)
6
'अह +हा' इति निपातद्वयसमुदायोऽयम् ।
' मिक्षित्वाऽपि बुभुक्षिता यद् अहहा........।' (गणरत्नमहोदधौ ) ।
(144)
"अहो खेदे " (नि.)
समुदितमेतद र्भकमिति ज्ञेयम् ।
6
अहहो चक्षुः कृतघ्नं कियत् ॥' अह+हो इति निपात द्वयमिदं
उपात्तमिदमव्ययम् ) ।
TT
(145)
"अहे क्षेपवियोगयोः" (नि.)
'अहे राम ! घनश्याम ! चुम्बामि
खेदे यथा-
मुखपङ्कजम् ।' (बाचस्पत्ये