avyayakośa /104
This page has not been fully proofread.
68
अध्यथि [भ]ध्ये
(125)
"अविषमम्" (ति.)
विगतं समम्, विगतत्वं समस्य (इति) वा विषमम्, समाद् विप्र-
कृष्टो हीनो वा देशः इति केचित् । न विद्यते विषमो यस्मिन् काले, देशे
वा तत् अविषमम् । तिष्ठद्गुगणे (2.1-17) पाठादव्ययीभावसमासेऽव्यय-
त्वम् ।
(126)
" अवे" (नि.)
हीनानां सावक्षेपे आमन्त्रणे निपातोऽयम् । 'अवे वृषल ! ' इति
प्रयोगः ।
अवेरे इत्यपि हीनसम्बोधने निपातो वर्तते । वस्तुतोऽयं अवे +
अरे इति निपातद्वयसमुदाय इति बोध्यम् । 'एङ: पदान्तादति' ( 6-1-109)
इति पूर्वरूपमत्र । 'अवेरे चौर!' ।
(127)
अव्य [धि] थिष्यै" (कृ.)
-
"
अव्यधिष्यै = अव्यथ[ध]नाय इत्यर्थ: । नञ्पूर्वका ''यध (थ)ताडने '
(दिवादि: सक. सेटू.) इत्यस्मात् 'प्रयै रोहिष्यै अव्याधि (थि) ष्यै
( 3-4-10) इति इष्यैप्रत्ययान्तो निपातितः । एजन्तकृत्त्वात् 'कृन्मेजन्त: '
(1-1-39) इति अव्ययत्वम् । तुमुनर्यकोऽयम् । छन्दस्येवास्य प्रयोगः ।
66
अध्यथि [भ]ध्ये
(125)
"अविषमम्" (ति.)
विगतं समम्, विगतत्वं समस्य (इति) वा विषमम्, समाद् विप्र-
कृष्टो हीनो वा देशः इति केचित् । न विद्यते विषमो यस्मिन् काले, देशे
वा तत् अविषमम् । तिष्ठद्गुगणे (2.1-17) पाठादव्ययीभावसमासेऽव्यय-
त्वम् ।
(126)
" अवे" (नि.)
हीनानां सावक्षेपे आमन्त्रणे निपातोऽयम् । 'अवे वृषल ! ' इति
प्रयोगः ।
अवेरे इत्यपि हीनसम्बोधने निपातो वर्तते । वस्तुतोऽयं अवे +
अरे इति निपातद्वयसमुदाय इति बोध्यम् । 'एङ: पदान्तादति' ( 6-1-109)
इति पूर्वरूपमत्र । 'अवेरे चौर!' ।
(127)
अव्य [धि] थिष्यै" (कृ.)
-
"
अव्यधिष्यै = अव्यथ[ध]नाय इत्यर्थ: । नञ्पूर्वका ''यध (थ)ताडने '
(दिवादि: सक. सेटू.) इत्यस्मात् 'प्रयै रोहिष्यै अव्याधि (थि) ष्यै
( 3-4-10) इति इष्यैप्रत्ययान्तो निपातितः । एजन्तकृत्त्वात् 'कृन्मेजन्त: '
(1-1-39) इति अव्ययत्वम् । तुमुनर्यकोऽयम् । छन्दस्येवास्य प्रयोगः ।
66