2023-07-15 11:44:54 by ambuda-bot

This page has not been fully proofread.

अव
 
65
 
अप्रसिद्धम् ।' इति तिलकः । 'अवकटम्-अवकुटार: । 'अनटीटम्-अव-
नाटम् - अवटम् । 'वगाह:- अवगाह: । 'अप (व) स्किरमाणो वृषभो हृष्ट: ।
 
अवकरः ।
 
1. 'अवात् कुटारच्च' (5-2-30) इति 'अव' इत्यस्मात् कटप्रत्यय
कुटारच्प्रत्ययश्च स्वार्थे । एसौ द्वावपि अवनते प्रसिद्धाविति केचित् ।
 
2.
 
'नते नासिकाया: संज्ञायां टोटन्नाटम्भ्रटच:' (5-2-31 ) इति 'अव'
इत्यस्मात् संज्ञायां नासिकाविषयके नमने विवक्षिते टीट-नाउञ
भ्रटच्प्रत्यया: (स्वार्थे) भवन्ति ।
 
3.
 
"
 
अख, वष्टि भागुरिरलोपमवाप्योरुपसर्गयोः ।' (सि. कौमुद्यां अव्यय-
प्रकरणे पठितोऽयं श्लोक:) इति ' अव
 
"
 
इत्यलाथाकारस्य लोपः ।
 
स च पाक्षिकः, तेन अवगाह: इत्यपि साधुः ।
 
4.
 
<
 
अल 'अवाचतुष्पाच्छकुनिष्वालेखने' ( 6-1-142) इति सुटू ।
किरते हर्षजीविकाकुलाय करणेध्विति वाच्यम्' (बा. 1-3-21) इति
शानच (आत्मनेपदम् ) । सूखे (6-1-142) 'भवात्' इति इति
श्रीकण्ठशास्त्रि भिर्धातुरूपप्रकाशिकायां पाठ आहतः, स तु चिन्त्यः ।
' अपस्किरमाणो ऋषो हृष्टः' इत्यत हास्पादनेन विलेखनम् । एवं
'अपस्किरमाण: श्वा आश्रयार्थी' इत्यत आश्रयसम्पादनार्थं विलेखनम् ।
'अपस्किरमाणः कुक्कुटः' इत्यस जीविकामृगयार्थ पाइनेन आलेखनम् ।
यथा भवभूति: ( उ. रा. चरित २-९) 'छायापस्किरमाणविष्किर मुख-
व्याकृष्टकीटस्वचः' इति सर्वसाप्यत चतुष्पाच्छकुनि कर्तृकत्वात् किरते:
सुट् इति बोध्यम् ।