2023-02-26 04:08:08 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
अष्टमः परिच्छेदः
तच्चौर्यात्तत् पुरं जातं व्यत्यस्तार्थिव निव्रजम् ।
अथाहं चोरयामीत्थं पा.………....... ॥ ७८ ॥
भिर्मुक्तो मदेनापि तयापदा ।
धनभित्रः प्रिया चेमौ रक्ष्याविति विचिन्तयन ॥ ७९ ॥
.... ।
..........
सृगालिकां प्रियाप्रेष्यां..
....... घनमित्रस्य तस्याश्वाजिनमौक्तिके ॥ ८० ॥
मुषित्वा कृतकृत्योहमित्थं संगतयोरिति ।
क्क तन्निहितमित्यस्य पत..
...... ॥ 48 ॥
.च्छलात् कर्णे कर्तव्यं कथितं मया ।
रक्षिमिश्चारकं नीतस्तदध्यक्षेण भूयशः ॥ ८२ ॥
चर्मरत्नप्रदानाय भत्सितो ना........ ।
......सृगालिका ॥ ८३ ॥
.........
.......
फलितस्त्वन्नयः प्रोक्तो धनमित्रस्तथा मया ।
न्यवेदयन्नृपायासौ मित्रवत् कोऽपि तस्करः ॥ ८४ ॥
मुष्णन्नजिनरत्नं मे रक्षिमिर्निश्यगृह्यत ।
तन्मे दापयितुं देवः प्रसीदत्विति भूपतिः ॥ ८५ ॥
प्रत्यर्पयितुकामस्तदद्य त्वां न जिघांसति ।
धात्रीमुखेन संसृज्य राजपुत्री परं मया ॥ ८६ ॥
अम्बलालिकानुसत्रे मय्यतिलिग्धाभवच सा ।
ततः कान्तकनामानं हसं बन्धनरक्षिणम् ॥ ८७ ॥
कामार्ता राजकन्या त्वां विलोक्येति व्यलोभयम् ।
उच्छिष्टवा सताम्बूलव स्रव्यतिकरादिना ॥ ८८ ॥
अप्रकाश्यैव कन्यायाः स दूरमुद्रमाद्यत ।
सुरुङ्गया प्रवेष्टव्यं त्वयान्तरिति मद्विरा ॥ ८९ ॥.
सुरुद्वाकरणाय त्वमुन्मत्तेन मुमुक्षितः ।
इत्थं तयोपनीतेन प्रतिश्रुत्य विमोचनम् ॥ ९० ॥
९१
तच्चौर्यात्तत् पुरं जातं व्यत्यस्तार्थिव निव्रजम् ।
अथाहं चोरयामीत्थं पा.………....... ॥ ७८ ॥
भिर्मुक्तो मदेनापि तयापदा ।
धनभित्रः प्रिया चेमौ रक्ष्याविति विचिन्तयन ॥ ७९ ॥
.... ।
..........
सृगालिकां प्रियाप्रेष्यां..
....... घनमित्रस्य तस्याश्वाजिनमौक्तिके ॥ ८० ॥
मुषित्वा कृतकृत्योहमित्थं संगतयोरिति ।
क्क तन्निहितमित्यस्य पत..
...... ॥ 48 ॥
.च्छलात् कर्णे कर्तव्यं कथितं मया ।
रक्षिमिश्चारकं नीतस्तदध्यक्षेण भूयशः ॥ ८२ ॥
चर्मरत्नप्रदानाय भत्सितो ना........ ।
......सृगालिका ॥ ८३ ॥
.........
.......
फलितस्त्वन्नयः प्रोक्तो धनमित्रस्तथा मया ।
न्यवेदयन्नृपायासौ मित्रवत् कोऽपि तस्करः ॥ ८४ ॥
मुष्णन्नजिनरत्नं मे रक्षिमिर्निश्यगृह्यत ।
तन्मे दापयितुं देवः प्रसीदत्विति भूपतिः ॥ ८५ ॥
प्रत्यर्पयितुकामस्तदद्य त्वां न जिघांसति ।
धात्रीमुखेन संसृज्य राजपुत्री परं मया ॥ ८६ ॥
अम्बलालिकानुसत्रे मय्यतिलिग्धाभवच सा ।
ततः कान्तकनामानं हसं बन्धनरक्षिणम् ॥ ८७ ॥
कामार्ता राजकन्या त्वां विलोक्येति व्यलोभयम् ।
उच्छिष्टवा सताम्बूलव स्रव्यतिकरादिना ॥ ८८ ॥
अप्रकाश्यैव कन्यायाः स दूरमुद्रमाद्यत ।
सुरुङ्गया प्रवेष्टव्यं त्वयान्तरिति मद्विरा ॥ ८९ ॥.
सुरुद्वाकरणाय त्वमुन्मत्तेन मुमुक्षितः ।
इत्थं तयोपनीतेन प्रतिश्रुत्य विमोचनम् ॥ ९० ॥
९१