This page has not been fully proofread.

८०
 
अवन्तिसुन्दरीकथासारे
 
प्रादुर्बभूवुः पुर( तश्च नागा )
 
स्तद्भक्षिणः पक्षिगगास्ततोऽपि ।
 
बहुप्रकारानिति दर्शयित्वा
 
योक्ष्यन् वरेण्येन वरेण कन्याम् ॥ ६० ॥
 
शस्त्रेण राजा शकलीकृतो य
 
स्त्वया सुतस्तस्य तपस्यतोऽभूत् ।
 
स चक्रवर्ती भविता तवेमां
 
लभेत पुत्रीमिति भूपमूचे ॥ ६१ ॥
 
सविस्ायः स्वामनुमान्य देवीं
 
सुतां नरेन्द्रः स्वयमाजुहाव ।
 
मायामयी लोकसंमक्षमन्या
 
कन्या कृता विस्मयदर्शिनीति ॥ ६२ ॥
 
आहूय मायामयमानसार-
मन्त्रिप्रधानेन ततः कुमारीम् ।
 
विद्येश्वरः क्ऌप्तविवाहवेषं
 
तं दर्शयामास नरेश्वराय ॥ ६३ ॥
 
कुमारमेत्याग्निरथोऽपि तावद्
 
गुरून् समानेतुमथोत्पपात ।
 
क्षणेन च प्राप विमानमेकं
 
सर्वान् समारोप्य सवामदेवान् ॥ ६४ ।
 
ततो मुनीन्द्रैः सह राजहंसं
 
राजर्षिमभ्यागतमभ्यनन्दत् ।
 
अवन्तिनाथः पितरौ कुमारो
 
मुनिं च सानन्दमना ववन्दे । ६५ ।
 
तं वामदेवो वरमेवमूचे
 
कालाश्रयं वत्ल ! जगत् समस्तम् ।
तस्मिन्निमेषादिसहस्र भेदे
 
कालेऽपि सन्तो विवदन्त एव ॥ ६६ ॥