2023-04-07 05:51:16 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
अवन्तिसुन्दरी ।
1
स्तथापि क्षत्रकुलकुं..त्मब देव्या वसुमत्या राजलक्ष्मीर्युष्मति दीपिकाप्रकाशिकेन (!) च
2
3
यथासुखमसम्बाधरमणीयेन वर्त्मना मुक्ततद्रत न्द्रिताः प्रमोदनभाजा.. मिष्टानि वसूनि
स्वरतोऽर्थिवर्गः सुहृद्गणाश्च संव (र्जि : र्षि) ताः स्वनिर्विशेषं भोगप्रपञ्चैः । पश्यामि
नातः परं करणी ( ये ) ष्वन्यतरम् । उत सन्ततिप्रतिष्ठा .... स्वप्नदोहलप्रत्ययेन
स्निग्धादेशव्याहृतेन स्वचित्तवृत्तिप्रामाण्येन च महानुभावः कोऽपि देव्या गर्भवर्ती
कुलस्य निस्चारकस्तन्तुरिति शक्य मध्य (वानु ? वसातु)म् । अयमसावहम्, अस्ति हि
वचनम् 'आत्मा वै पुत्र: ' इति । असावेव यथाचिन्तितेन श्रेयसा योजनीयः ।
ततो मम च मस्पितॄणां च प्रजानां च बहूपकृतं भवति । स खश्व
इमनालोचन (र) मणीयमकाण्डमगुरं शरीरमाहवशिरसि क्षत्रकुलोचितेन वर्त्मना
व्ययीकृ(त ? त्य) शरदिन्दुमनोहरमासंसारस्थायि पुण्यतमं य (श:) शरीरममरलोक-
बिहारि चानेकाध्वरपरम्परा प्रार्थ्यमानम (य?) श्रमेण ( शरीरम् ! ) आसादयितु-
मिच्छामि । नेच्छामि दुःखायावर्णाय चैतरफळेबरं घारयितुम्' इति ।
अभिहितवत्यवसिते मनुजभर्तरि जानन्नपि
भर्तृस्नेहपरवता धैर्यस्तम्मिताभि पङ्गेण चेतसा सुमित्र:
तव्यवसायमप्रावये (?)
प्रत्यवादीत् – 'देव !
ज्ञात एव कातरस्य जीवितव्यमिवेतरस्य प्रियमरणे मर्तव्यमि(ता ? ति) ।
आर्तत्राणदीक्षया चाद्यापि न्यायनिर्व्यूढया यथार्थमूढः क्षत्रशब्द इत्येतदध्यन-
पलापमेव । न चेदमनारतं (धि ? नि)जगुरुसुहृद्वन्धुकृत्योपयोगात् कृतप्रयोजनेन
स्वतः पुनरधन्येनानियेनाशुना ( ? ) दुःखरूपेण चेतसा सम्प्रति रणयज्ञातां
गतेनाम्मना सङ्घाते(?) । न खल्वमहावराहो महीं समुद्धरति नाशम्भुरभ्रगङ्गां
धारयति, नाहिरण्यगर्भो भुवनत्रयीमुद्भावयति, नादुग्धोद घिस्सुधा माविष्करोति ।
"
1: Labout 25 letters.
2.
15
3.
"7
3
४३
"2
•
1
स्तथापि क्षत्रकुलकुं..त्मब देव्या वसुमत्या राजलक्ष्मीर्युष्मति दीपिकाप्रकाशिकेन (!) च
2
3
यथासुखमसम्बाधरमणीयेन वर्त्मना मुक्ततद्रत न्द्रिताः प्रमोदनभाजा.. मिष्टानि वसूनि
स्वरतोऽर्थिवर्गः सुहृद्गणाश्च संव (र्जि : र्षि) ताः स्वनिर्विशेषं भोगप्रपञ्चैः । पश्यामि
नातः परं करणी ( ये ) ष्वन्यतरम् । उत सन्ततिप्रतिष्ठा .... स्वप्नदोहलप्रत्ययेन
स्निग्धादेशव्याहृतेन स्वचित्तवृत्तिप्रामाण्येन च महानुभावः कोऽपि देव्या गर्भवर्ती
कुलस्य निस्चारकस्तन्तुरिति शक्य मध्य (वानु ? वसातु)म् । अयमसावहम्, अस्ति हि
वचनम् 'आत्मा वै पुत्र: ' इति । असावेव यथाचिन्तितेन श्रेयसा योजनीयः ।
ततो मम च मस्पितॄणां च प्रजानां च बहूपकृतं भवति । स खश्व
इमनालोचन (र) मणीयमकाण्डमगुरं शरीरमाहवशिरसि क्षत्रकुलोचितेन वर्त्मना
व्ययीकृ(त ? त्य) शरदिन्दुमनोहरमासंसारस्थायि पुण्यतमं य (श:) शरीरममरलोक-
बिहारि चानेकाध्वरपरम्परा प्रार्थ्यमानम (य?) श्रमेण ( शरीरम् ! ) आसादयितु-
मिच्छामि । नेच्छामि दुःखायावर्णाय चैतरफळेबरं घारयितुम्' इति ।
अभिहितवत्यवसिते मनुजभर्तरि जानन्नपि
भर्तृस्नेहपरवता धैर्यस्तम्मिताभि पङ्गेण चेतसा सुमित्र:
तव्यवसायमप्रावये (?)
प्रत्यवादीत् – 'देव !
ज्ञात एव कातरस्य जीवितव्यमिवेतरस्य प्रियमरणे मर्तव्यमि(ता ? ति) ।
आर्तत्राणदीक्षया चाद्यापि न्यायनिर्व्यूढया यथार्थमूढः क्षत्रशब्द इत्येतदध्यन-
पलापमेव । न चेदमनारतं (धि ? नि)जगुरुसुहृद्वन्धुकृत्योपयोगात् कृतप्रयोजनेन
स्वतः पुनरधन्येनानियेनाशुना ( ? ) दुःखरूपेण चेतसा सम्प्रति रणयज्ञातां
गतेनाम्मना सङ्घाते(?) । न खल्वमहावराहो महीं समुद्धरति नाशम्भुरभ्रगङ्गां
धारयति, नाहिरण्यगर्भो भुवनत्रयीमुद्भावयति, नादुग्धोद घिस्सुधा माविष्करोति ।
"
1: Labout 25 letters.
2.
15
3.
"7
3
४३
"2
•