अवन्तिसुन्दरीकथा /242
This page has been fully proofread once and needs a second look.
आचार्यदण्डविरचिता
ससम्ममोत्थितं
जगाम सम(हि ! दर्षि) गणो भगवान् वा ( सु! म )देवः ।
मन्त्रिमण्डलममितो हिमजलसिक्तराजहंस खण्डितमुखारविन्द शोभा फारैराकार-
1
मार्गणैः
वर्जितस्तस्य दक्षस्यवितरे सन्दनेन नात्मनि भूतशोकप्रत्याशश्वास राजपनी (!) ।
देवोऽपि राज (वाहनो! हंसो ) ऽर्थपालादिपरिवृतः पितामहभिव हरिवाहनो मुनिगुरुं
तमञ्जलिसखे (न) मौलिनोपतस्थौ । पादमूलगतं च तमच ( ना ? ला )वस्थं
पार्थिव तोयद इव पादपं लबब्धाय (?) खिग्धशब्दामृतवर्षोद्द्वारी (स्सूरी: १ )
सुधीर मित्थ माह्लादय (ब) । सत्यमसि राजहंसो यहनानानमो (?) विमुपसि
महत्या मानसोत्कण्ठया किमभ्युदया मगमत् समयमेनमकाण्ड एव दुर्दिनं
यस्म मझलसह शैलोच नसलीलासार बिन्दुभिः (१) यच्चिरमिदमेकः स्वयमेवानु-
भवितुमिच्छसि त्रिभुवनोपमोग्यमीश्वरद्रव्यम् । निजतेजः प्रकर्ष प्रकाश्ये सप्तद्वीप -
वख्यान्तराले शालाभ्यन्तर इव प्रदीरो यत्र कचन वर्तमानोऽपि कमिवायं
विरहविष्यति पितरमय सुरसमायां राजर्षीरिपुञ्जयता खलु राजहंसादचल[धृतरिह
मवतः पद्मण्डनो रणमय इव स्थैर्यावलम्बनक्षमः क्षमाभृत् प्रकाशीभवद्यु
बभाषे(?) । भगवन् दिव्यखड्ड खण्डितप्राणः प्राणितः पुराहमामर्दकेन भगवता ।
पुनरिदानी पुत्रशोकग्रस्त जीवितस्त्वयास्मि संज्ञावलम्वितः । लब्बेदानी निर्दृश्यन्त
एवं सन्तश्वासन्तश्च पन्थानः शान्तैवाद्य शर्मपरिपन्थिनी (न?) विरहचिन्ता ।
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^1]. Space for 4 letters left blank