अवन्तिसुन्दरीकथा /237
This page has been fully proofread once and needs a second look.
२०१
च भमः सुहृत्सन्देहशेषो रात्रयोतिशूद्रको हृता चोज्जयिनी स तद्भियैव
प्रविष्टो नामाग्निमनलवरवरोपसृत्य सिन्धुषु हता न रक्षितं दिव्याश्वगर्भकं
च दासाध्यप्रतिनिवृत्तो भिन्ननौकस्तेन तीत्वर्णवमरुपु महतोश्वार्थस्य
दशैकलाभपणबन्धोद्धृताम्बुस्वयमनुभृतस्तैरर्थलब्धः कूपे महति भेकवृतिर्वस
ययं बाननवनानिमितश्चाविणमार्गोतोऽनुसृत्य सार्थ गिरिनगर व्यवहृत्य
जित्वा सुहृत्सहोमेतो हताश्वबलेन शिबिरमविशदग्रहीच बन्धुबन्धुदतो
पजप्तपौरामुज्जयिनीं मन्धराज्यविजयन तृप्तेन च स्वातिना महति युद्धे
तमात्म सैन्धबाहःप्लुतप्रतिइस्तिमस्तको जीवग्राहमग्रहीद (नु ! न्
भुवनसंविभागे पित्र्येण राज्येन ( १ ) । स चैकपरमेश्वरो ब्रह्मराक्षस -
नियुद्धेनोपरज्य कामपाल इति धर्मपालनाम्नो मागधा (मभ्या ? माया)-
दुत्पद्य वासनानुत्र(न्ध ? द्ध) कामजव्यसनः (सौन्द ? सोद)र्येण ज्यायसा सुमित्रेण
निर्भसिंतोऽनुसृत्य सुचि (रम ? रं)
1.
1
2
कान्तिम
वि
पिषैत्करण
….......
पालेन । ताश्च
नरुपलक्ष्यप्रभावत्या
विश्रान्ताः चिरं विहृत्य नन्विदानी मनङ्गरोधनाङ्गे द्विजातिरिवेषणे नियुयुज्य
4
परिजन ...... [^4] मित्यवादिषु (?)
26
........
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^1, 2]. The two lacunae cover about 12 letters
[^3]. L. about 16 letters.
[^4
""
लोचनेन्द्रसे नाभिर्मघव रहे-
कन्दुवेन क्रीडितुमकामि काम-
3
""
.......
********