अवन्तिसुन्दरीकथा /236

आचार्य दण्डिविरचिता
 
चामुया जातस्य जामिपुत्रस्योत्सादनम् । इदं च पश्यतो मम जुगुप्सैवास्यां स्त्री-

(बातौ) जाता । सा स्खल्विममपरेऽपि स्मरणेनापि मोहनक्षम विष(म?) वल्लगे
री
दर्शनेनापि हृदयवन्धनसमर्था कूटवागुराश्रयणेनापि शिवलूनि शिलालसन्धा-

रामं कुरुं मयैवं दृष्टं हृदयमावेशयन्ति मितचलोस्वुमयि वलशं
लग्न-
मुख्सारयति श्रीकुमयिपालिकं सकोचनमाचरति निषयेव नियतिमन्दमेषया

नेतिभिरिवावेशं गायहय .......[^1] मयातैरशातं स्वान्तन्नस्वतन्त्रयति धीपरिवर।राभि-

चाराद् भद्राकारबलिशलमानाकर्ष त्यभावाय पुरुषान् (१) । अपि चेयमुपच ( यं ? यः)
 
2
 

चापलानां यलीकानामुपस्तम्भनं ........[^2]मुतेजनमुन्मदानामुद
 
....... ।
 
......... [^3
 
****
 
1.
 
2.
 
3.
 
1
 
********
 
]थानयनश्वशुरस्य साहाय्ये नियुक्तः सकलत्रकोशवाहनो गत्वाटव्यां

शबरलुप्त सर्व (योईर्ह! स्वो ह) स्वात्वा बहूनर्निश्मभिर्नशङ्खोच्चमुखत्
ह्यत् (?) । अबुद्ध्यत च बद्ध (च

१श्च)ण्ढिकागृहे पुरस्सपुत्रायाः प्रवासकर्शिताङ्गयष्टेरार्यदास्याः । सात्वासदेतद-

बन्धमक्ष्णास्त्रस्यमास्येन चामुञ्चति ता पादयोस्सनिपात्य च शबरवृद्धानवादति

येनायं दत्तो मेऽर्मको यस्यैवेयमटवीस्वाम्यं समर्थ्य प्रेम्ना पिता सोऽयमिति

दृष्टैश्चैतैः नाधिकृतस्तान् यथाईमर्थ्य मानोऽनुगृह्णानः शरवादिदत्तवार्ता सहा-

मुना मधुरागामी न स्वभृत्यनीतत्सुहृदत्योमिल कुसूर्यवर्मशिव मसावपश्यत् (?) ।

वयमुन्मुत्तबन्बो बन्धुदत्तस्यानामयं श्रुत्वा तस्मै स्ववात समादिशत् । पित्रे

च विनयवत्याः । तथैव चाभ्यर्थितः सम्प्रधार्य गुरुसुहृद्धिः शूरसेनाम-

प्युदवहनगमच । मन्धुदत्तः सचरयैवैयं राजस्यालाकामिक विरमयात् पुराषि-

वासितेति रङ्गपनाकामदर्शयत् ( ? ) । अर्जुनकश्च विन्ध्यादायातवान् ।
 
।
 
-
 

 
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^1]. L about 15 letters
 
.
[^2]. ,, 24
 
5 ,,
[^3]. folios are missing here.