अवन्तिसुन्दरीकथा /192

१५६
 
आचार्यदण्डिविरचिता
 
·
 
विघ्ननायकौ देवं च सग्रहनक्षत्रतारकाचकं चन्द्रमसमुचरतोऽर्चयित्वा प्राच्या-

मच्छिनामां हरि (द ! त)च्छदां द्वात्रिंशदङ्गुलाया (म )मप्रमाणां वेणुयष्टि

निखाय तद्जसन्निधापितं समरुद्गणममरराजमाराध्य हुवा चित्रभानुमैन्द्रे-

स्त्रयोदशभिर्मन्त्रैरर्चित सर्वदिव्यस्थानदेवतायतन क्रमसम्प्रोक्षितावसथ मात्रापरिग्रहः

शुचौ देशे श्रीहितिलसर्षपमाषलाञ्छित मच्छिा प्रदर्भपूतं पुण्यगन्धसुरभिविष्टर-

म घिष्ठितः प्राङ्मुखाय पवित्रपाणये गुरवे गन्धप्रलिप्तान्तराभ्यां पात्राभ्यां

पाद्यमर्थ्यश्च दत्त्वा दत्तपुष्पगन्धमुदीचीनं भुवस्तलात् पवित्रमादाय धूपदर्शित-

मभिमुखप्रणामपूर्वमुपहरति हृत्वा तु गुरुः स्वमूर्ध्नि क्षिप्वाक्षतस्पर्शित-

बाहुः परित्यजति दत्तदक्षिणश्च यथाशक्ति शिष्यो मर्षयतु भगवानित्यमि-

वाद्यापरानपि यतीनभिवादयते । सोऽयमेवाभिवादनवर्ज शिष्यादपि

गुरोर्ब्रतबन्धे विधिः । एवं च बद्धव्रतो विंशमहश्शतं नियतदेश विधेय-

शय्यासनादिक्रियाकलापो वसतीत्यामन्त्रय क्षितीशं प्रातिष्ठत ।
 
,
 
-
 

 
उत्तरे द्यरुन्मिपत्येव कर्णगुरुकर्णिके दिनकमले कमलवनपरिमलिनि

मिलितवनलतोत्केसर कुसुमकोमलोदरे विरचितविभातमारुते कृतप्रतिकर्मा समं

जायया सानुयात्रस्तत्रैव मगधराजो जगाम । कृतोचिताईणौ च दम्पती

तमिन्द्रपूजोत्सवमनुत्रभूवतुः । इन्द्रसमं च सूनुमात्मनः समकल्पयताम् ।
 

 
वृत्ते च विश्वनसविधानविहिते विधौ स्थानस्थापितेषु प्रज्वलस्सु

प्रदीपेषु बलवत्सु देवगृहे धूपेषु लसद्वलिकुसुमेषु द्विजगणपरिवेषणव्या (इ ! पृ) -

तासु भ्रमन्तीषु पतिवलीषु बलिपिण्ड रोलुपेषु चापतत्सु वनमृगेषु महर्षे-

नियोगात् किमपि सम्पन्नापत्यसाधनं विघृतकल्प मन्त्रमद्विती (ये यं) प्रति-

पित्समाने पत्यौ, तपस्विन्याः कुतश्चिदुपलभ्य सन्निहितपितापुत्रकं किश्चि-

दासन्नं वन्यायतनं तामेवामतःकारमपत्यश्र (द्धा ! द्धया ) वनिपालपत्नी परिमित-

परिजना जगाम ।
 
.