अवन्तिसुन्दरीकथा /185

निरमित्रः । तस्मात् स्वभुजभुक्तसमस्तचक्रवर्तिक्षेत्रः ( सुक्षेत्रः) । सुक्षेत्रात् सौक्षे-
त्रिर्मक्षात्रपथप्रगुणितगुरुजगत्कर्मा (?) (बृहत्कर्मा) । तस्माद्भवादिवामृत कलावतो
महासेनः सेनजिनामाजनि । स पुत्री ध्वस्तसमस्तशत्रुणा शत्रुञ्जयेन ज(य[^1] ज(यं?)ज्ञे।
शत्रुंजयादजायत यथार्थनामा विभु (:) । बैभवो भव इव भूतभावनोपाङ्गगमनः
शुचि: । शुचेरन्वगभ्रकाल इव घनाबलम्बनो भुवनमाहादयन्नखिलादिगङ्गनो-
चरासीभूतकार्तिक्षेमः क्षेभ्यः । तस्य पुत्रः पूतजनता (च) जप्यवृत्तः सः ।
सुवृत्त।दर्कमण्डलादिवालोकः प्रावर्तत प्रजानेत्रभूतो नेत्रः । नेत्रजन्मा त्रिनेत्रकोपा
नलकदर्थितकामरूपसदृशः सुनृपः । सुनृपात् सुरापन्नजनदयन पलित श्रुतः (?)
सुश्रुतः । सौश्रुतिराश्रितश्रुतिकाश्यपीश्वर परिदृढो दृढसेनः । ततनयस्ताम-
रसनयनो नयनः । नयनामयत्रिशदमतिः सुमतिः । सुमते: स्वभुजबल-
तुलितबल: सुबल: । सौचलिरचलाधररागरक्तनेत्रः सुनेत्रः । तस्य पुत्रो
लपनलालितकलिकालकालनत्रस्तसत्यः सत्यजित् । सत्यजितो जिनामा विश्व-
जितविश्वो (?) विश्वजित् । विश्वजितः क्रतोरिव सर्वदक्षिणात् साक्षादिव
भगवान् घर्मः स्वमात्मानमलमत महात्मा चरिताधरितसञ्जयो रिपुञ्जयः । तेन
चक्षु (ष्मा ! मता) (न) कश्चिदपिन्मुखमपश्यत् । तेन नायकेन (न) कश्चिदपथ-
मनुपदसुलभस्खलितमवगाहत । तेन भर्त्रा न कश्चिदसुभरेण कुटुम्बभारणा-
पीच्यत । तेन (क?गु)रुणा न (किञ्चिः कश्चि) दविनयस्य सर्वापायपारमैश्वर्य
साधनो-
पायस्य स्वप्मेऽव्यवकाशमदिशत् । तेन खलु बलमदः कुलमदो विद्यामदः श्रीमदो
रूपमद इत्यनेकमुखान
तिकटुभबाहान्मदा (न्) मुञ्चतातिस्त्रोतोमदमुचः कदर्शिता
इव गन्धकरिणः ।
 
स कदाचिदालोचितपुराणसंहितो बृहद्रथकुलावसानमात्मानं समुपलभ्य
दग्ध इव मनसि ध्वस्त इव यशसि ग्रस्त इव वैवये॑न लुप्त इव दार्मनस्थेन
लिप्त इव लाघवेन व्याप्त इव विषादेन सुप्त इव शून्य (यो? तया) मुक्तशोकशुकृतिः
किंकर्तव्यतामूढो रूपविश्वासतया मदुपकण्ठमागत्य त ( म ! ) सि विथमटतिहेतुं
 
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^1]. Kathasara reads रिपुञ्जय॰