अवन्तिसुन्दरीकथा /185

अवन्निरमित्रः । तस्मात् स्वभुजभुक्तसमस्तचक्रवर्तिसुन्दरी ।
 
१४९
 
1
 
निरमिक्षेत्रः । तस्मात् स्वभुजभुक्तसमस्तचक्रवर्ति( सुक्षेत्रः () । सुक्षेत्रः) । सुरात् सौक्षेत्रात् सौक्षे-
-
त्रिर्मक्षात्रपथप्रगुणितगुरुजगत्कर्मा (?) (बृहत्कर्मा) । तस्माद्भवादिवामृत कलावतो

महासेनः सेनजिनामाजनि । स पुत्री ध्वस्तसमस्तशत्रुणा शत्रुञ्जयेन ज(य?)ज्ञे।

शत्रुंजयादजायत यथार्थनामा विभु (:) । बैभवो भव इव भूतभावनोपाङ्गगमनः

शुचि: । शुचेरन्वगभ्रकाल इव घनाबलम्बनो भुवनमाहादयन्नखिलादिगङ्गनो-

चरासीभूतकार्तिक्षेमः क्षेभ्यः । तस्य पुत्रः पूतजनता (च) जप्यवृत्तः सः ।

सुवृत्त।दर्कमण्डलादिवालोकः प्रावर्तत प्रजानेत्रभूतो नेत्रः । नेत्रजन्मा त्रिनेत्रकोपा

नलकदर्थितकामरूपसदृशः सुनृपः । सुनृपात् सुरापन्नजनदयन पलित श्रुतः (?)

सुश्रुतः । सौश्रुतिराश्रितश्रुतिकाश्यपीश्वर परिदृढो दृढसेनः । ततनयस्ताम-

रसनयनो नयनः । नयनामयत्रिशदमतिः सुमतिः । सुमते: स्वभुजबल-

तुलितबल: सुबल: । सौचलिरचलाधररागरक्तनेत्रः सुनेत्रः । तस्य पुत्रो

लपनलालितकलिकालकालनत्रस्तसत्यः सत्यजित् । सत्यजितो जिनामा विश्व-

जितविश्वो (?) विश्वजित् । विश्वजितः क्रतोरिव सर्वदक्षिणात् साक्षादिव

भगवान् घर्मः स्वमात्मानमलमत महात्मा चरिताधरितसञ्जयो रिपुञ्जयः । तेन

चक्षु (ष्मा ! मता) (न) कश्चिदपिन्मुखमपश्यत् । तेन नायकेन (न) कश्चिदपथ-

मनुपदसुलभस्खलितमवगाहत । तेन भर्त्रा न कश्चिदसुभरेण कुटुम्बभारणा-

पीच्यत । तेन (क?गु)रुणा न (किञ्चिः कश्चि) दविनयस्य सर्वापायपारमैश्वर्य

साधनो-

पायस्य स्वप्मेऽव्यवकाशमदिशत् । तेन खलु बलमदः कुलमदो विद्यामदः श्रीमदो

रूपमद इत्यनेकमुखान

तिकटुभबाहान्मदा (न्) मुञ्चतातिस्त्रोतोमदमुचः कदर्शिता

इव गन्धकरिणः ।
 

 
स कदाचिदालोचितपुराणसंहितो बृहद्रथकुलावसानमात्मानं समुपलभ्य

दग्ध इव मनसि ध्वस्त इव यशसि ग्रस्त इव वैवये॑न लुप्त इव दार्मनस्थेन

लिप्त इव लाघवेन व्याप्त इव विषादेन सुप्त इव शून्य (यो? तया) मुक्तशोकशुकृतिः

किंकर्तव्यतामूढो रूपविश्वासतया मदुपकण्ठमागत्य त ( म ! ) सि विथमटतिहेतुं
 

 
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^1,]. Kathasara reads रिपुञ्जय.
 
॰