गते रामे प्रशान्तात्मा रामो दाशरथिर्धनुः ।वरुणायाप्रमेयाय ददौ हस्ते ससायकम् ॥ १ ॥

अभिवाद्य ततो रामो वसिष्ठ प्रमुखानृषीन् ।पितरं विह्वलं दृष्ट्वा प्रोवाच रघुनन्दनः ॥ २ ॥

जामदग्न्यो गतो रामः प्रयातु चतुरङ्गिणी ।अयोध्याभिमुखी सेना त्वया नाथेन पालिता ॥ ३ ॥

रामस्य वचनं श्रुत्वा राजा दशरथः सुतम् ।बाहुभ्यां संपरिष्वज्य मूर्ध्नि चाघ्राय राघवम् ॥ ४ ॥

गतो राम इति श्रुत्वा हृष्टः प्रमुदितो नृपः ।चोदयामास तां सेनां जगामाशु ततः पुरीम् ॥ ५ ॥

पताकाध्वजिनीं रम्यां तूर्योद्घुष्टनिनादिताम् ।सिक्तराजपथां रम्यां प्रकीर्णकुसुमोत्कराम् ॥ ६ ॥

राजप्रवेशसुमुखैः पौरैर्मङ्गलवादिभिः ।संपूर्णां प्राविशद्राजा जनौघैः समलंकृताम् ॥ ७ ॥

कौसल्या च सुमित्रा च कैकेयी च सुमध्यमा ।वधूप्रतिग्रहे युक्ता याश्चान्या राजयोषितः ॥ ८ ॥

ततः सीतां महाभागामूर्मिलां च यशस्विनीम् ।कुशध्वजसुते चोभे जगृहुर्नृपपत्नयः ॥ ९ ॥

मङ्गलालापनैश्चैव शोभिताः क्षौमवाससः ।देवतायतनान्याशु सर्वास्ताः प्रत्यपूजयन् ॥ १० ॥

अभिवाद्याभिवाद्यांश्च सर्वा राजसुतास्तदा ।रेमिरे मुदिताः सर्वा भर्तृभिः सहिता रहः ॥ ११ ॥

कृतदाराः कृतास्त्राश्च सधनाः ससुहृज्जनाः ।शुश्रूषमाणाः पितरं वर्तयन्ति नरर्षभाः ॥ १२ ॥

तेषामतियशा लोके रामः सत्यपराक्रमः ।स्वयम्भूरिव भूतानां बभूव गुणवत्तरः ॥ १३ ॥

रामस्तु सीतया सार्धं विजहार बहूनृतून् ।मनस्वी तद्गतस्तस्या नित्यं हृदि समर्पितः ॥ १४ ॥

प्रिया तु सीता रामस्य दाराः पितृकृता इति ।गुणाद्रूपगुणाच्चापि प्रीतिर्भूयो व्यवर्धत ॥ १५ ॥

तस्याश्च भर्ता द्विगुणं हृदये परिवर्तते ।अन्तर्जातमपि व्यक्तमाख्याति हृदयं हृदा ॥ १६ ॥

तस्य भूयो विशेषेण मैथिली जनकात्मजा ।देवताभिः समा रूपे सीता श्रीरिव रूपिणी ॥ १७ ॥

तया स राजर्षिसुतोऽभिरामया समेयिवानुत्तमराजकन्यया ।अतीव रामः शुशुभेऽतिकामया विभुः श्रिया विष्णुरिवामरेश्वरः ॥ १८ ॥